GEZIEN. In New York, Barcelona of Amsterdam haalde Huis Descamps alle toeristengidsen
Voorbijlopen lukt niet. 's Winters straalt de winkel de warmte van een haardvuur uit, 's zomers lokken luwte en lommer. Zaterdag liepen we er binnen om onze voorraad tabak voor de komende weken in te slaan. Zodra je over de drempel bent, laat je de tijdelijkheid achter je en bedwelmen aroma's van Cubaanse sigaren, shag en talloze gins en whisky's je.
MATE IS 'T ALLEN SPELE GOED
Het overkomt ons maar zelden dat wij het vervelend vinden dat we geen alcohol vermogen, behalve wanneer we Huis Descamps in Kortrijk binnenstappen. Alleen daar overigens prijzen we onszelf schaamteloos dat we het rookverbod die gezondheidswerkers ons altijd met grote stelligheid offreren, boudweg negeren en hen en onszelf proberen te sussen met het 'Mate is 't allen spele goed' uit Van de Vos Reynaerde.
WRITER.S TEARS
Het is ook een van de weinige winkels waar we met enig plezier in de wachtrij staan. Zo ontdekten we dat er een whisky bestaat onder de naam Writer.s Tears. Verpakt in een stijlvolle doos, die we zo op het boekenrek willen stallen
. Iemand is me voor geweest, vorige zaterdag zocht ik de fles tevergeefs in de zijvritrine.
Winkeldame Valérie - dochter van de stichter van het Huis Descamps - weet bovendien waarover ze praat als ze het over sigaren heeft. Ze spreekt er bevlogen over, is naar Cuba gereisd om daar het vakmanschap van de sigarenrolsters te bewonderen en ze aarzelt niet om - zo leren foto's ons - zelf gracieus een sigaar op te steken. Een Cubaanse sigaar in een vrouwenhand met roodgelakte nagels in een waas van aromatische rook...
CHESTERFIELDS
We dwalen en beelden ons in dat er zich achteraan in de winkel een soort van boudoir bevindt. Met chesterfields, waar mannen en vrouwen zich, overgevend aan de tijdeloosheid van het Huis, over de toestand van de wereld in het algemeen en van Kortrijk in het bijzonder buigen, een whisky of gin binnen handbereik, terwijl ze een nieuwsoortige sigaar savoureren. In een boekenkast tegen een van de wanden bevinden zich naslagwerken over drank en tabak, aan de andere wand een classicistisch schilderij van een steeds gezelschap dat vrolijk in gesprek is...
DE HUMIDOR
We ontwaken uit onze dagdromerij als de winkeldame uit de humidor komt - een manshoge sigarenkast waar temperatuur en luchtvochtigheid gecontroleerd op peil worden gehouden om de sigaren optimaal te conserveren - en ons met rood aangestipte glimlach
weet te vertellen dat de Semois Grove Snede binnen is.
Mochten wij Huis Descamps moeten zoeken in de Madison Avenue in New York, in een van de steegjes die uitmonden op de rambla in Barcelona, of in de Rue Montorgueil achter de kerk van Saint-Eustache nabij Les Halles in Parijs... u zou de winkel in alle internationale toeristengidsen als een 'must visit' terugvinden. Maar zover hoeven we dus niet...
MATE IS 'T ALLEN SPELE GOED
Het overkomt ons maar zelden dat wij het vervelend vinden dat we geen alcohol vermogen, behalve wanneer we Huis Descamps in Kortrijk binnenstappen. Alleen daar overigens prijzen we onszelf schaamteloos dat we het rookverbod die gezondheidswerkers ons altijd met grote stelligheid offreren, boudweg negeren en hen en onszelf proberen te sussen met het 'Mate is 't allen spele goed' uit Van de Vos Reynaerde.
WRITER.S TEARS
Het is ook een van de weinige winkels waar we met enig plezier in de wachtrij staan. Zo ontdekten we dat er een whisky bestaat onder de naam Writer.s Tears. Verpakt in een stijlvolle doos, die we zo op het boekenrek willen stallen
. Iemand is me voor geweest, vorige zaterdag zocht ik de fles tevergeefs in de zijvritrine.
Winkeldame Valérie - dochter van de stichter van het Huis Descamps - weet bovendien waarover ze praat als ze het over sigaren heeft. Ze spreekt er bevlogen over, is naar Cuba gereisd om daar het vakmanschap van de sigarenrolsters te bewonderen en ze aarzelt niet om - zo leren foto's ons - zelf gracieus een sigaar op te steken. Een Cubaanse sigaar in een vrouwenhand met roodgelakte nagels in een waas van aromatische rook...
CHESTERFIELDS
We dwalen en beelden ons in dat er zich achteraan in de winkel een soort van boudoir bevindt. Met chesterfields, waar mannen en vrouwen zich, overgevend aan de tijdeloosheid van het Huis, over de toestand van de wereld in het algemeen en van Kortrijk in het bijzonder buigen, een whisky of gin binnen handbereik, terwijl ze een nieuwsoortige sigaar savoureren. In een boekenkast tegen een van de wanden bevinden zich naslagwerken over drank en tabak, aan de andere wand een classicistisch schilderij van een steeds gezelschap dat vrolijk in gesprek is...
DE HUMIDOR
We ontwaken uit onze dagdromerij als de winkeldame uit de humidor komt - een manshoge sigarenkast waar temperatuur en luchtvochtigheid gecontroleerd op peil worden gehouden om de sigaren optimaal te conserveren - en ons met rood aangestipte glimlach
weet te vertellen dat de Semois Grove Snede binnen is.
Mochten wij Huis Descamps moeten zoeken in de Madison Avenue in New York, in een van de steegjes die uitmonden op de rambla in Barcelona, of in de Rue Montorgueil achter de kerk van Saint-Eustache nabij Les Halles in Parijs... u zou de winkel in alle internationale toeristengidsen als een 'must visit' terugvinden. Maar zover hoeven we dus niet...
Het is Altijd Aangenaam om eens binnen te lopen bij Valerie . Ze bedient er je met geduld èn 'n Glimlach , steeds weer : Proficiat Valerie
BeantwoordenVerwijderen