GEDACHT. Waarom denken we dat mei de mooiste maand van het jaar is?

Misschien is het de herinnering aan de zoete geur van seringen die ons laat hopen dat mei weer de mooiste wordt. Of het zijn de overdadige bloesems van vroege perelaars die ons vol verwachting laten dromen van een rijke oogst. Of het is het duizendvoudig ontluikend groen van struiken en bomen dat vet glimmend van het knopvocht  de donkere spoken uit de skeletten van de bomen bant.
Of het zijn de akkers en velden die zich gewillig overgeven aan de rechtlijnige geometrie die ploegen en eggen kerven in hun anders zo weerbarstige schil.
Of is het licht van de zon dat dagen langer laat duren en schaduwen korter tekent dan voorheen en dat ook al eens de avonden in vol en warm oranje kleurt.
Of het zijn de vogels die, terwijl ze takjes, sprietels verdroogd gras en vederpluimpjes in het oksel van een scheefgegroeide boom bijeengaren,  hun hele klankenrepertoire morsig uitstrooien over tuinen en landerijen.
Of het is gewoon het vooruitzicht op een maand met vrije dagen waar we weer doelloos doorheen kunnen lanterfanten.
Of het komt omdat mei vol nostalgie steekt naar een toekomst waarin we ons een verleden dromen dat we altijd hadden gewild maar nooit kenden.
Misschien is het wel om de stoel tegen de bloeiende gevel waarop een oude vrouw straks weer door de avond babbelt met de jonge mannen uit de buurt
Of het is dat het een Mei van Gorter zou kunnen worden of Heines 'wunderschönen Monat Mai'...
Als alle Knospen sprangen, Da ist in meinem Herzen, Die Liebe aufgegangen. Im wunderschönen Monat Mai, Als alle Vögel sangen, Da hab' ich ihr gestanden; Mein Sehnen und Verlangen.
Ach, misschien is het gewoon omdat als Mei het van het jaar niet wordt, dan is het allicht wel volgend jaar de mooiste maand...