VOGELTELDAG. Een aantal 'pestvogels' daagden vandaag met opzet niet op

Vinken. Daar was ook in dat vierde kwartier dat we aan het tellen gingen, geen gebrek. Een bonte bende was het, daar onder de voederplank. Soms met zijn tienen, dan met zijn vijftienen of met zijn vieren. Topvogel vorig jaar, las ik vanmorgen in De Zondag, en van het jaar zal dat niet anders zijn. Vermoeden wij.

Gehaaide gaaien

En vervolgens telden wij hier talloze kool- en pimpelmezen. Ze buitelden haast over mekaar om toch maar meegeteld te raken. Net zoals de houtduiven die er een spelletje van maakten om de tortels te verjagen. En verder groenlingen, een keepje of twee, twee bonte spechten, een boomkruipertje, merels en een lijster. En een eenzame spreeuw. Die bleef maar korte tijd, miste de rest van zijn volk en zag ineens in dat hij op het verkeerde moment in de verkeerde tuin was beland, vermoeden wij. De Vlaamse gaai in drievoud vanmorgen, maar helaas, op een ogenblik dat we nog niet aan het tellen waren. Zodra het tellen begon lieten ze zich niet meer zien, die gehaaide gaaien.

Dat is het vervelende aan zo'n teldag, een aantal vogels wil blijkbaar niet geteld worden en blijft weg op zo'n ochtend. De groene specht - de voorbije dagen een dagelijkse gast in het gras en langs de stammen, maar vandaag in de verste verte niet te bespeuren. Opzet, vermoeden wij. Hij wil niet dat we weten met hoevelen ze intussen zijn, die groene spechten.

Etaleren 

Ook de reiger liet zich niet zien vandaag. We hebben nochtans vanmorgen de vissen extra gevoederd. Anders heeft hij daar oog voor, vandaag niet. 
De roodborst presenteerde zich wel vanmorgen zoals we dat van 'm gewend zijn. Niet schuw om zijn ijdelheid te etaleren en niet geremd door zijn klewacht hij gewoon op wat vorst en wil ie zich dan manifesteren als winterkoning. Kijk, daar hebben we dan wel begrip voor.
ine gestalte, toch wat manhaftig. Maar het wnterkoninkje was nergens te bespeuren. Niet voor, niet tijdens en niet achter de telling. Misschien is hij helemaal niet balorig en

De eksters, vorige week nog met zijn vieren: niet opgedaagd. Zonder reden afwezig. De sperwer, hield hier enkele jaren nest en plukte vrijwel elke ochtend een duif uit de lucht: maar vandaag, niet gezien. Nochtans, een prijsvogel, volgens De Zondag. De staartmezen, altijd drukdoende en onophoudelijk kwebbelend, passeren doorgaans eens in de week, maar niet op vogelteldag. Ook zonder vooraf iets te melden over hun afwezigheid.

Simpele mus

Kortom, de habituees waren er, op een paar pestvogels na die zich voor zo'n teldag verschansen. Of ze lieten zich elders tellen of ze willen niet dat we weten met hoevelen ze precies zijn.
Nog dit: de huismus, vrij populair, liet zich hier in de tuin nog nooit zien. Het zou kunnen dat zij malcontent zijn omdat we te vaak en te onpas de uitdrukking 'simpele mus' gebruiken.
Met vogels is het niet anders dan met mensen: je moet niet alleen op je tellen passen, maar blijkbaar ook op je woorden.