GEZIEN. Elvis blijft altijd bestaan. Probeer maar eens voor jezelf 15 fragmenten te kiezen...

-
Oef! Geen herhaling, wel een nieuwe reeks. Eind april weten we het nooit voor de volle honderd procent of de aankondiging van een nieuwe reeks vertrouwde tv-programma's over echt 'verse' afleveringen gaat of om een 'gerecycleerde' versies.
'Elvis blijft altijd bestaan' met Wim Helsen was dus een 'verse', vrijdagavond. Het was ook meteen weer - om heel veel redenen - een sterke aflevering.

Wellicht lag het aan een aantal herkenbare fragmenten en aan de commentaar erover van Wim Helsen, waaruit bleek dat hij heel veel over de aangehaalde fragmenten afwist, dat we ons achteraf de vraag stelden of wij zelf erin zouden slagen om voor onszelf 15 memorabele beeldfragmenten te kiezen waarover we evenveel zinnige dingen zouden kunnen zeggen als Helsen deed.

Beeldconsument

De vraag was vlugger geformuleerd dan het antwoord, bleek al snel. Zijn we dan zulke oppervlakkige kijkers? Ontelbare uren hebben wij in de bioscoop, voor tv en op de pc beelden geconsumeerd en we zouden er niet in slagen om voor de vuist weg 15 fragmenten op te sommen die ons zijn bijgebleven? Hebben wij dan al die uren doel- en zinloos naar het kastje zitten staren? Nog een geluk dat het kijk- en luistergeld is afgeschaft...

Vergeetgrot

Intussen was een scanner in ons hoofd aan het werk geslagen en geleidelijk doemden beelden, fragmenten en flarden gesprekken op. Eerst nog ongeordend, vaag en verre van volledig. Sommige beelden zaten ver, andere verscholen achter tunes of gesprekken die we erover achteraf hadden gevoerd. Maar ze kwamen en na anderhalf uur scrollen en scannen hadden we er toch al zo'n vijf die we de moeite waard vonden om ze uit onze herinnering naar voren te halen. Vijf in anderhalf uur tijd kan weinig lijken, maar bij enkele van die fragmenten  hoorde nog een sliert herinneringen - een soort van hyperlinks - waarlangs we nog dieper in onze donkere vergeetgrot afdaalden...

Welke fragmenten?

1. Schooltelevisie. Gaston Durnez over de krant en over de reporter.
2. Een mens van goede wil met Letje, gespeeld door wijlen Josine Van Dalsum
3. Godfried Bomans in Een Hollander ontdekt Vlaanderen.
4. Gyorgy Konrad in de reeks Van de schoonheid en de troost.
5. Heimat – Eine deutsche Chronik van Edgard Reitz - over de familie Simon in het Duitse dorpje Schabbach
....







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

GEZIEN. Zwarte Kat, niet zomaar een kopje...koffietafelerfgoed

-
Afbeelding
Ze stonden in de vitrinekast van mijn nichtje Pauline. Twee kopjes op een schoteltje. Op de kopjes het logo van een koffiemerk waarvan ik het bestaan vergeten was. De kopjes komen uit de kast van wijlen mijn moeder. Te frivool en zeker te fragiel voor dagelijks gebruik, zagen we ze alleen op zondag op tafel verschijnen. Al werd dat geleidelijk afhankelijk van het aantal bezoekers. De kopjes sneuvelden immers gemakkelijk. Duur waren ze niet . Moeder had ze verzameld. Ik vermoed eind de jaren zestig, begin de jaren zeventig, met punten op de verpakking. Of er ook schoteltjes voor het gebak bij hoorden, herinner ik mij niet meer. Er werd veel bijeengegaard, indertijd. Sparen was de boodschap, wat dan ook. Artis Historia-prenten waar uiteindelijk niemand naar om zag zodra we ze in huis hadden,  er viel ook wat met Soubry te verdienen, al weet ik al lang niet meer wat. De chocoladerepen van Jaques leverden wel interessante prentjes: over het Land van Herve, over de Condroz, over...
Meer lezen

GESCHREVEN. Eigenlijk zijn het ouders die hun kinderen een nieuwjaarsbrief moeten schrijven...

-
Afbeelding
Nieuwjaarsbrief van een vader aan zijn dochter en zoon... (Foto RN) We hebben het nooit eerder in vraag gesteld en vinden dat niet alleen vreemd maar betreuren het ten zeerste. Waarom verlangden wij indertijd van jullie dat je nagelbijtend van de zenuwen - want een verspreking is zo gebeurd - aan ons op Nieuwjaardag - met averechtse ooms en bemoeizuchtige tantes in het publiek - jullie wensen voor het nieuwe jaar voorlazen? In klas voorgekauwde kost, die elk jaar weer wordt opgewarmd en amechtig wordt geserveerd, dachten jullie over de brieven. En gelijk had je. Het hoorde niet, maar het gebeurde. Traditie, weet je wel. WARME WERELD Tradities zijn er om in vraag te worden gesteld. Dat weten jullie intussen. En zie, liever laat dan helemaal niet, doen we het... en we kunnen niet anders dan vast te stellen dat het al die tijd eigenlijk andersom moest. Het zijn ouders die hun kinderen alle goeds mogen toewensen. En dat doen we, ook al weten we niet zo goed hoe we dat 'all...
Meer lezen

BEGREPEN. Gennez' voorstel voor schooldag van 8 tot 18 is minder waanzinnig dan het lijkt...

-
Afbeelding
Er wordt nogal te keer gegaan tegen het voorstel van Caroline Gennez (SP.a) over die schooldag van 8 tot 18 uur. Ook mevrouw Van Hecke van het vrij onderwijs vindt het - zo lees ik in de kranten - maar niks. En dat verbaast me niet weinig. Want uitgerekend dat vrije net was indertijd toch dé kampioen om kinderen en jongeren 'godganse' dagen binnen de schoolmuren vast te houden, neen? Als wij eventjes uit ons vat nostalgie tappen, dan herinneren wij ons dat wij op het college 's ochtends om 8 uur werden verwacht en dat wij de poorten van datzelfde college 's avonds om precies 19 uur weer zagen openzwaaien om ons naar huis te laten fietsen. Van 8 tot 19 uur was dat dus. Studie, studie, studie en studie Lange dagen waren het. 's Winters vertrokken we in de duisternis, 's avonds keerden we in het donker huiswaarts. We waren minstens 12 uur van huis. Van halfacht, ten laatste tot half acht, ten vroegste. Waarvoor we al die tijd van doen hadden? Studie. Er was ...
Meer lezen