UPDATE. GEZIEN. David Van Reybrouck wint Nederlandse literatuurprijs De Gouden Ganzenveer.

-
In Kunststof TV op het Nederlandse scherm is vanavond bekendgemaakt dat de uit- (en straks weer in-)geweken West-Vlaming de belangrijke Nederlandse oeuvreprijs voor literatuur De Gouden Ganzenveer heeft gewonnen. De prijs wordt in april feestelijk uitgereikt.

Veelzijdigheid

David Van Reybrouck krijgt de prijs omwille van de veelzijdigheid van zijn werk en om zijn maatschappelijke engagement.

Uit het persbericht van de Academie De Gouden Ganzenveer:

Kunststof TV
"De Academie De Gouden Ganzenveer eert Van Reybrouck om zijn veelzijdigheid en bezielende wijze van schrijven. De mengeling van een brede maatschappelijke en politieke betrokkenheid,  historisch besef, diepgravend onderzoek en een zeer vaardige pen zorgden voor een indrukwekkende reeks boeken, toneelstukken, gedichten en essays, die in het maatschappelijk debat een belangrijke bijdrage leveren aan de meningsvorming." 


Van de West-Vlaamse auteur verscheen de bestseller Congo. "Toen ik Congo schreef, hoopte ik dat er in het allerbeste geval zo'n 10.000 boeken van zouden verkocht worden. Het werden er zo'n 300.000. Maar had ik dat tijdens het schrijven geweten, dan was ik waarschijnlijk in dat schrijven verlamd geraakt", zei hij in Kunststof TV.

Het volledige persbericht van de Academie:
http://www.goudenganzenveer.nl/over_de_prijs/persbericht_gouden_ganzenveer_2014_voor_david_van

Eerste Wereldoorlog

David Van Reybrouck schrijft zijn boeken in een atelier in Brussel. Maar voor een nieuw project gaat hij zich afzonderen op een oude boerderij in de frontstreek van de Eerste Wereldoorlog. Daar gaat het nieuwe project ook over, vertelde hij  nog in Kunststof TV.

Boeken

Van David Van Reybrouck verschenen naast Congo ook  nog recent het spraakmakende 'Tegen de verkiezingen'. Eerder ook nog De Plaag en  Pleidooi voor populisme. Er is van zijn hand ook de theatermonolog Missie, waarmee acteur Bruno Vanden Broecke al enkele jaren door Vlaanderen en Nederland toert.

Meer op  www.davidvanreybrouck.be


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

GEZIEN. Zwarte Kat, niet zomaar een kopje...koffietafelerfgoed

-
Afbeelding
Ze stonden in de vitrinekast van mijn nichtje Pauline. Twee kopjes op een schoteltje. Op de kopjes het logo van een koffiemerk waarvan ik het bestaan vergeten was. De kopjes komen uit de kast van wijlen mijn moeder. Te frivool en zeker te fragiel voor dagelijks gebruik, zagen we ze alleen op zondag op tafel verschijnen. Al werd dat geleidelijk afhankelijk van het aantal bezoekers. De kopjes sneuvelden immers gemakkelijk. Duur waren ze niet . Moeder had ze verzameld. Ik vermoed eind de jaren zestig, begin de jaren zeventig, met punten op de verpakking. Of er ook schoteltjes voor het gebak bij hoorden, herinner ik mij niet meer. Er werd veel bijeengegaard, indertijd. Sparen was de boodschap, wat dan ook. Artis Historia-prenten waar uiteindelijk niemand naar om zag zodra we ze in huis hadden,  er viel ook wat met Soubry te verdienen, al weet ik al lang niet meer wat. De chocoladerepen van Jaques leverden wel interessante prentjes: over het Land van Herve, over de Condroz, over het
Meer lezen

GESCHREVEN. Eigenlijk zijn het ouders die hun kinderen een nieuwjaarsbrief moeten schrijven...

-
Afbeelding
Nieuwjaarsbrief van een vader aan zijn dochter en zoon... (Foto RN) We hebben het nooit eerder in vraag gesteld en vinden dat niet alleen vreemd maar betreuren het ten zeerste. Waarom verlangden wij indertijd van jullie dat je nagelbijtend van de zenuwen - want een verspreking is zo gebeurd - aan ons op Nieuwjaardag - met averechtse ooms en bemoeizuchtige tantes in het publiek - jullie wensen voor het nieuwe jaar voorlazen? In klas voorgekauwde kost, die elk jaar weer wordt opgewarmd en amechtig wordt geserveerd, dachten jullie over de brieven. En gelijk had je. Het hoorde niet, maar het gebeurde. Traditie, weet je wel. WARME WERELD Tradities zijn er om in vraag te worden gesteld. Dat weten jullie intussen. En zie, liever laat dan helemaal niet, doen we het... en we kunnen niet anders dan vast te stellen dat het al die tijd eigenlijk andersom moest. Het zijn ouders die hun kinderen alle goeds mogen toewensen. En dat doen we, ook al weten we niet zo goed hoe we dat 'all
Meer lezen

BEGREPEN. Gennez' voorstel voor schooldag van 8 tot 18 is minder waanzinnig dan het lijkt...

-
Afbeelding
Er wordt nogal te keer gegaan tegen het voorstel van Caroline Gennez (SP.a) over die schooldag van 8 tot 18 uur. Ook mevrouw Van Hecke van het vrij onderwijs vindt het - zo lees ik in de kranten - maar niks. En dat verbaast me niet weinig. Want uitgerekend dat vrije net was indertijd toch dé kampioen om kinderen en jongeren 'godganse' dagen binnen de schoolmuren vast te houden, neen? Als wij eventjes uit ons vat nostalgie tappen, dan herinneren wij ons dat wij op het college 's ochtends om 8 uur werden verwacht en dat wij de poorten van datzelfde college 's avonds om precies 19 uur weer zagen openzwaaien om ons naar huis te laten fietsen. Van 8 tot 19 uur was dat dus. Studie, studie, studie en studie Lange dagen waren het. 's Winters vertrokken we in de duisternis, 's avonds keerden we in het donker huiswaarts. We waren minstens 12 uur van huis. Van halfacht, ten laatste tot half acht, ten vroegste. Waarvoor we al die tijd van doen hadden? Studie. Er was
Meer lezen