Dankzij Kees van Kooten 'nieuwe' vogel ontdekt in tuin

Klein, gedrongen, effen vaalgeelgroen - op de rug iets donkerder, op borst en buik lichter gekleurd. Snavel is vergelijkbaar met die van een mus, misschien iets langer. Zo zat 'het' op een twijg van van de magnolia. Die struik is al een tijdje een 'hub' tussen tuin en voederplank, waar de vinken, mezen en kepen een tussenlanding maken voor ze zich aan tafel begeven.

van Kooten

Nu zat daar dus die 'nieuwe' vogel. Dankzij het boekenweekgeschenkboek - het woord is ei zo na groter dan het boekje zelf - van Kees van Kooten heb ik mijn verrekijker weer eens bovengehaald. Geen historisch exemplaar, zoals dat van van Kooten, maar dat maakt voor het waarnemen zelf niet zo veel uit. Of toch?

Zomergasten

Na de verrekijker de vogelgids gegrepen om op te zoeken of mijn 'nieuwe' gespotte vogel wel bestaat, volgens het boekje. Het resultaat is voor een zondagse waarneming alvast opzienbarend: in de hele vogelgids  is nergens een afbeelding te bespeuren waarop de gespotte vogel te zien is. Hij heeft wat van een tjiftjaf - maar die komt doorgaans pas in de zomer langs, lees ik in de gids - net zoals de fitis waar hij wat op gelijkt. Maar die zou nu nog ergens in Afrika moeten verblijven, al arirveert hij hier wel eens in maart.
We zullen de waarnemingen vandaag wat opvoeren. Hoewel... dat waarnemen lijkt soms toch wel heel hard op nietsdoenerij en dat wordt hier niet al te sterk gewaardeerd.