Kantlijnnotities

 41. Gewiekst of gewietst? “Waar gaan we eigenlijk naar toe? Ik dacht dat we dringend naar het gemeentehuis moesten?” Garde Gerrit zit bij burgemeester Bert in de auto. Ze rijden, duidelijk tegen Gerrits verwachtingen in, het dorp uit. “Naar stad,” zegt de burgemeester. “Er zijn veel steden,” zegt Gerrit. “We rijden richting Kortrijk. Kortrijk dus?” “Dat zou best kunnen. Maar wacht, misschien is het niet nodig. Waar bewaar je spullen die je in beslag neemt?” vraagt de burgemeester. “Hoe bedoel je? Welke spullen?” “Goh, ik zeg maar iets, als je bij voorbeeld een drugsaffaire oplost en je neemt wiet in beslag, ligt dat dan bij ons op het gemeentehuis, ergens in een kast?” “Dat gaat in een plastic zak en we voegen dat bij het dossier dat naar het parket gaat en daar…” “Dus, er ligt geen wiet in het gemeentehuis op dit moment?” onderbreekt Bert. “Ik denk dat er een stuk of vier zakjes liggen, een gram of twintig misschien.” “En jij kan mij die nu laten zien als ik...

 40. Het circus is een kermis Het circus is gearriveerd, roept Mathilde van achter haar toog. Het café ’t Echt Stadhuis is zo goed als leeg. Gilbert en Louis, de twee vaste tooghangers, staan te lanterfanten achter de kerk. Daar zijn intussen een stuk of tien grote vrachtwagens met trailers gearriveerd die keurig naast elkaar worden geparkeerd op het vrijgehouden kerkplein. Er volgt nog een colonne van een zestal campers, enkele zware terreinwagens, drie kleinere vrachtwagens en een grote bus. “t Wordt een hele kermis, zo te zien,” zegt Louis. “Vreemd dat noch onze burgemeester noch de veldwachter het hier in goede banen komen leiden. Hoe is er eigenlijk gestemd na de bijeenkomst vanmiddag?” “Ik denk niet dat er veel mensen het formulier hebben ingevuld. Die Antwerpse regisseur kreeg wel heel veel bijval.” “Hij kan die opnames morgen nu toch niet meer tegenhouden?” “Met Bert weet je nooit,” zegt Gilbert. “Vergeet niet dat hier een tijdje geleden nog een auto van die Nitfl...

 39. Het Huis van de Koers “Hier, pal in het centrum, vlak tegenover een van de grootste schoenwinkels van de streek, in een voormalig klein handelspand dat in een ver verleden ook al eens café was, pakken wij, zodra de reeks wordt gestreamd,   uit met een Huis van de Paardenkoers,” ging Merel verder. “Een klein, gezellig centrum wordt het waar mensen niet alleen gadgets die aan de tv-reeks zijn gelinkt, kunnen kopen, maar waar je ook, terwijl je bij ons een koffie of een pintje nuttigt, typische, met Winkel verbonden producten kan kopen. Gidsen zullen wandelaars begeleiden langs het oorspronkelijke koersparcours, met uiteraard tussenstops in de lokale kroegen. Ge ziet, beste mensen van Winkel, dat wij hier niet zomaar eventjes uw koers komen lenen om er ons ding mee te doen. We gaan u uw verleden niet afpakken, maar we geven u wel een nieuwe toekomst, dankzij dat verleden, dankzij dat historisch erfgoed dat uw koers is. Precies zoals het koerscomité dat met de koers heeft...