De Finale Koers - een Winkels feuilleton in zakformaat - 4

 4. Het schepencollege

Burgemeester Vantdorp zit met de handen in het haar. Letterlijk, terwijl hij nu al minutenlang onverstoord naar die Franse brief zit te staren zonder ‘m opnieuw te lezen. Het is hem niet aan te zien, maar er schiet hem van alles door het hoofd. Beelden van de première van de Nitflex-serie in de plaatselijke feestzaal. Hij ziet zichzelf, streng in ’t pak, met de tricolore sjerp over de schouder, tussen al het glitter en goud van de tv-sterren.   Maar dan raast ineens een beeldenstorm door zijn brein en flitsen de journaalbeelden van tien jaar geleden op. Een paard dat valt, een ander dat op zijn flank over het koude asfalt glijdt, raaskallende jongeren die woedend voor de camera’s staan te wijzen naar de bloed- en vachtvlekken op het wegdek. De protesten, de verwijten, de bedreigingen…het speelt zich allemaal weer voor zijn ogen af.

Er is geen nieuwe serie nodig, denkt hij, hij ziet het zo weer voor zich. Hoe hij stond te trillen op zijn benen, van angst of van colère, hij weet het niet meer, toen die man van de dierenrechtenvereniging voor de start van de koers vlak voor hem kwam staan, en zo hard tegen fulmineerde dat hij de spuugdruppels tegen zijn voorhoofd voelde spatten.

Is het dat wat ze nog een keer willen zien, vraagt burgemeester Vantdorp zich af. Zullen ze ons weer voor heel het land te kijk zetten als gewetenloze barbaren, als meedogenloze dierenbeulen? Willen wij dat nog een keer? Hij weet het niet.

“Burgemeester, de schepenen zitten te wachten…” meldt de secretaris. 

Wordt vervolgd. Morgen: de troeven.