De Finale Koers - een Winkels feuilleton in zakformaat - 17

 17. Op prospectie

"Op het eerste gezicht verschilt ons dorp in weinig van andere”, zegt Linde. De lokale reporter van Het Ochtendblad is op stap met het Antwerps filmtrio dat Winkel aan het verkennen is.

“Dat hebben we al gemerkt, maar dat is met alles en iedereen zo,” zegt regisseur Merel. “Het bijzondere openbaart zich bijna altijd alleen in het detail.”

Ze slenteren langs het parcours van de oorspronkelijke paardenkoers. Eén  brede en drie haakse bochten, langs het smalste gedeelte van het traject gapen aan weerskanten van de weg diepe grachten.

“Gaan jullie de film hier draaien? Op het oude parcours?” vraagt Linde.

“Niet volledig. Café ’t Crucifix bijvoorbeeld is er niet meer. Terwijl dat toch een cruciale plaats was. Daar stond altijd het meeste volk en daar gebeurden de meeste ongevallen."

“Jullie hebben al wat onderzoek gedaan?” vraagt Linde.

“Uiteraard. Jij bent van hier, toch? Ik wil niet vragen hoe oud je bent, maar heb jij nog de oorspronkelijke koers nog meegemaakt?” vraagt de andere projectmanager, Mark De Leeuw.

“We woonden langs het parcours. Ik zat nog net op de lagere school toen de koers voor het laatst echt werd gelopen. Ik was toen paard,” lacht Linde. “Ik liep met de sjaal van Laantje, een buurmeisje uit mijn klas, om mijn middel terwijl zij de uiteinden als de teugels vasthield en zo hotsten we hier over het asfalt. Tot het donker was…” vertelt Linde. “Hoe zijn jullie op het idee gekomen voor deze serie? Zo bekend zijn Winkel en zijn koers nu toch ook weer niet?”

“Iemand van Nitflex Europe moet het ooit in het oor zijn gefluisterd. Er wordt beweerd dat het niemand minder is dan… nee, lach niet, dat doet bij Nitflex echt de ronde,  Brigitte Bardot die met de suggestie kwam,”  zegt Merel.

 “Brigitte Bardot? Leeft die nog? Dat geloof je toch zelf niet? Wat heeft die diva met Winkel te maken?” reageert Linde totaal verbaasd.                                    

Wordt vervolgd. Morgen: Bardot en Winkel.