De Finale Koers - een Winkels feuilleton in zakformaat - 19

 19. Een vandalenstreek

De verkenningswandeling van de tv-makers en de lokale reporter Linde zit er bijna op. Het oorspronkelijke parcours van de ‘oude koers’ hebben ze verlaten, ze zijn op weg naar het centrum, als regisseur Merel zich plots nog iets herinnert over de Franse diva die ooit aankondigde om tegen de Winkelse paardenkoers te komen betogen.

“Als we nog eens langskomen, moeten we zeker nog eens kijken naar de Japanse kerselaren in de straat van café ’t Crucifix,” zegt ze.

“In de Kortrijksestraat? Waarom?” vraagt Linde.

“Ze heeft toen, dat beweert ze toch, haar initialen in een van de stammen gekerfd. BB was here. Zoiets”, vertelt Merel. “Na dertig jaar zal dat nog moeilijk terug te vinden zijn.”

“Ik ga dat straks nog eens uitzoeken,” zegt Linde, “ik hou je op de hoogte. ’t Zou een leuk nieuwtje zijn voor de krant. Die foto’s van Bardot, die krijgen wij als primeur zodra we ’t mogen geven, toch?” vraagt Linde.

“We houden ons aan ons woord,” zegt Merel.

Van puur contentement schopt Linde een kiezel voor zich uit. Het steentje belandt tegen de achterband van de bestelwagen van het tv-productiehuis en dan merkt Linde dat de band lek is.

“Jullie hebben een lekke band…”

Jeroen duwt met zijn schoen tegen het wiel en zonder al te veel moeite kan hij de band tot tegen de velg duwen.

“Helemaal plat. Verdomd. Ik haat dat banden wisselen…”

“Godver,” roept Mark, de andere projectmanager. “Er zijn er nog twee lek. Dit is geen pech meer. Dit is… “

“Plat vandalisme. Dat wordt takelen, jongens,” zegt Merel gevat.

“En politie. Zeker politie,” roept Mark.

“Tja, es kijken of hij bereikbaar is, momentje. Van politie hebben wij er niet veel…” zegt Linde.

Amper vijf minuten na haar telefoontje springt veldwachter Gerrit gezwind van zijn fiets, schikt zijn wapenriem op orde en vraagt wat er aan de hand is.

“Jullie zijn die gasten die hier komen filmen?”

“Dat weten we nog niet. Of we hier komen filmen. Maar we zijn wel die gasten die daarover denken…” antwoordt Merel. Ze doet geen moeite om te laten merken dat de toon van de vraag haar niet echt bevalt.

Garde Gerrit, zo noemen ze hem in Winkel, bekijkt de banden van dichtbij. “Plat gestoken. Kijk, vermoedelijk met een stevige schroevendraaier. Elders aan de wagen geen schade vastgesteld?” Gerrit stapt nog eens speurend rond de camionette.

“En wat nu?” vraagt Jeroen.

“Takelen”, zegt Gerrit. “En ik maak een pv op.”     

Wordt vervolg. Morgen: Uit de archieven.