De Finale Koers - een Winkels feuilleton in zakformaat - 6

6. In de dreef

Hoe komt het toch, denkt ze bij zichzelf, dat ik altijd als er geen tijd op overschot is tegen de wind in moet fietsen? Ze heeft haast en haar fiets, of beter die van haar moeder, heeft geen versnellingen. Het is een oud vehikel, een met een terugtraprem. Maar ze vindt ‘m cool, die vintage-fiets. Ook al ziet ze er bespottelijk uit, zoals ze over het stuur buigt, merkt ze terwijl ze tersluiks naar zichzelf kijkt als ze in volle vaart langs de etalage van de grote schoenenwinkel passeert. Maakt niets uit. Er is nieuws en daar wil ze het fijne van weten. Ze heeft de krant al verwittigd. Mogelijk een primeur, zei ze tegen de jonge eindredacteur in Brussel. Die moest lachen.  Zal ik de frontpagina openhouden? vroeg hij.

Winkel vooraan in de krant, het zou wat geven, denkt Linde, terwijl ze nog wat harder doortrapt. Die tegenwind, altijd. In de Populierendreef  – met alleen maar zomereiken, niets in het dorp is wat het lijkt – heeft ze afgesproken met haar stadhuisbron, die haar liet weten dat hij nieuws had. Groot nieuws, had hij gezegd. Ze was benieuwd, Gerrit had haar op dat vlak nog nooit teleurgesteld. Hij weet wat een krant lust en vooral hoe hij het moet inpakken om het verkocht te krijgen. Een beetje geheimdoenerij  - discretie klinkt aardiger – kan helpen. Wat Gerrit er niet heeft bij verteld is dat de burgemeester hem de opdracht gaf om Linde van Het Ochtendblad te contacteren.                       

 Morgen: Als een lopend vuur