De Finale Koers - een Winkels feuilleton in zakformaat - 28

 28. In het verzet

“Gerrit, kan je langs komen? Nee, niet in het gemeentehuis, bij me thuis. En breng je laptop mee van bij je thuis, oké?” In zijn werkkamer thuis leest burgemeester Bert de brief nog eens over.  Hij vindt ‘m slecht opgesteld, ferm overdreven en in een veel te bombastische stijl, maar dat is nu net de bedoeling. De brief gaat straks naar een handvol voorzitters en secretarissen van Winkelse verenigingen. Sommigen zullen het een dreigbrief noemen, maar volgens Bert gaat het meer om een sterke aanbeveling.  De verenigingen krijgen het advies om niet mee te werken met de filmploeg die over anderhalve maand in Winkel zal neerstrijken. De redenen zijn bekend, schrijft de opsteller van de brief: ze zullen de Winkelnaren afschilderen als dierenbeulen en de reputatie die al de verenigingen met het lokale talent jaar na jaar hebben opgebouwd, dreigt ineens voorgoed verloren te gaan. Niemand zal onze harmonie nog uitnodigen voor een concert, hoewel de muziekvereniging tot op vandaag tot ver over de grens bekend staat als een huis van ongeëvenaard artistiek en muzikaal talent.

De brief is niet ondertekend en vermeldt onderaan alleen de hartelijke groet van een Zeer Bezorgde Winkelnaar.                                                          ./..

In het PS onder de groet vermeldt de briefschrijver nog dat de verenigingen die het wagen om toch mee te werken aan de tv-reeks daarvoor geen prijs zullen krijgen maar er zeker een voor zullen betalen. Daar zal de Zeer Bezorgde Winkelnaar in hoogsteigen persoon voor zorgen. Zo staat het er.

Wie in het verzet gaat, laat geen sporen na. Dat weet Bert en uit voorzorg heeft hij de aftandse typemachine van zijn vrouw gebruikt, een waarvan de merknaam niet meer te lezen is, zo oud dus en het inktlint heeft hij in de vuilniszak gegooid, die is intussen al opgehaald en waarschijnlijk al door de oven gegaan.

Gerrit zal de brief bij Bert overtikken op zijn laptop en thuis printen en in omslagen met voorgedrukte adresetiketten op de post doen. Als Gerrit zwijgt – en Gerrit zwijgt, hij weet waarom, daar is Bert zeker van – blijft de brief straks voor eeuwig en altijd anoniem.

En als een van die voorzitters een klacht tegen onbekenden in dient, zal Gerrit een onderzoek openen, maar veel zal dat niet opleveren. Zelfs niet, als een of andere federale politiedienst zich ermee gaat bemoeien. Schepen Olivier Vanstraete zal op café over de dreigbrief moord en brand schreeuwen en grote gebaren eisen van de burgemeester en het gemeentebestuur, maar dat geblaf zal nergens heen leiden. Denkt, nee, dat weet  burgemeester Bert.      

Wordt vervolgd. Morgen: Speelt de harmonie vals?