De Finale Koers - een Winkels feuilleton in zakformaat - 41

 41. Gewiekst of gewietst?

“Waar gaan we eigenlijk naar toe? Ik dacht dat we dringend naar het gemeentehuis moesten?”

Garde Gerrit zit bij burgemeester Bert in de auto. Ze rijden, duidelijk tegen Gerrits verwachtingen in, het dorp uit.

“Naar stad,” zegt de burgemeester.

“Er zijn veel steden,” zegt Gerrit. “We rijden richting Kortrijk. Kortrijk dus?”

“Dat zou best kunnen. Maar wacht, misschien is het niet nodig. Waar bewaar je spullen die je in beslag neemt?” vraagt de burgemeester.

“Hoe bedoel je? Welke spullen?”

“Goh, ik zeg maar iets, als je bij voorbeeld een drugsaffaire oplost en je neemt wiet in beslag, ligt dat dan bij ons op het gemeentehuis, ergens in een kast?”

“Dat gaat in een plastic zak en we voegen dat bij het dossier dat naar het parket gaat en daar…”

“Dus, er ligt geen wiet in het gemeentehuis op dit moment?” onderbreekt Bert.

“Ik denk dat er een stuk of vier zakjes liggen, een gram of twintig misschien.”

“En jij kan mij die nu laten zien als ik je dat zou vragen…?”

“Ik kan dat wel, maar wat moet jij met wiet?”

“Niets. Niets persoonlijks. Kom, we keren terug, we gaan naar het gemeentehuis en jij laat mij die wiet zien.”

“Ik begrijp het niet zo goed, er valt niet zo heel veel te zien. Wiet is wiet. De plasticzakjes liggen er al een hele tijd, ik denk van vorig jaar al zelfs.”

“Is ie over datum dan?”

“Haha, wacht maar, goed  bewaarde wiet wordt met de dag…”

“Wieter, wietst,” lacht de burgemeester.

“Ernstig, burgemeester, waarom wil jij die wiet zien?”

“Ik wil weten en zien wat jij vanavond in een van die campers op het kerkplein gaat vinden,” zegt Bert.

Gerrit staart zwijgend voor zich uit in de auto.

“Nee, vertrouw me, je hoeft niets te doen wat niet mag. Laat mij gewoon eens in die wietkast kijken en ga vanavond met een van die honden die ze in het commissariaat in Menen hebben langs die campers. En je gaat merken, het beestje gaat zich snuffelen neervlijen bij een van die mobilhomes…”

“Burgemeester, ge gaat toch niet…”

“Gij zult scoren, Gerrit vanavond. Wedden?”

“Ik mag ambtshalve niet gokken, dat weet ge…”

“Als je actie een succes wordt, dan haal ik alle media erbij, ik verzeker je, gij zijt nu nog gewoon garde Gerrit, maar vanavond zijt gij de duivelse, gewiekste dorpsagent die op een simpele zondagavond in zijn eentje een van de vreemdste drugsnetwerken van het land oprolt…” 

"Gewiekste of gewietste?” 

“Een  beetje ver gezocht, nee? Laat de woordgrapjes maar aan mij, Gerrit.”      

Wordt vervolgd. Morgen: Burgemeester in het nauw.