De Finale Koers - een Winkels feuilleton in zakformaat - 39

 39. Het Huis van de Koers

“Hier, pal in het centrum, vlak tegenover een van de grootste schoenwinkels van de streek, in een voormalig klein handelspand dat in een ver verleden ook al eens café was, pakken wij, zodra de reeks wordt gestreamd,  uit met een Huis van de Paardenkoers,” ging Merel verder.

“Een klein, gezellig centrum wordt het waar mensen niet alleen gadgets die aan de tv-reeks zijn gelinkt, kunnen kopen, maar waar je ook, terwijl je bij ons een koffie of een pintje nuttigt, typische, met Winkel verbonden producten kan kopen. Gidsen zullen wandelaars begeleiden langs het oorspronkelijke koersparcours, met uiteraard tussenstops in de lokale kroegen. Ge ziet, beste mensen van Winkel, dat wij hier niet zomaar eventjes uw koers komen lenen om er ons ding mee te doen. We gaan u uw verleden niet afpakken, maar we geven u wel een nieuwe toekomst, dankzij dat verleden, dankzij dat historisch erfgoed dat uw koers is. Precies zoals het koerscomité dat met de koers heeft gedaan. Het verwondert mij, burgemeester, dat gij met geen woord hebt gerept over dat Huis van de Paardekoers. U was er, toen wij het u op uw bureau zijn komen voorstellen, laaiend enthousiast.  Alleen de schepen van feestelijkheden overtrof u in uw enthousiasme, wat normaal is, dacht ik, voor iemand die beroepshalve leeft van feest naar feest.                                      

Beste mensen van Winkel, stem straks in alle rust, wij hebben geen geld op overschot om u op een drankje te trakteren, maar wij zijn er zeker van dat het gezond verstand zal zegevieren. Wij hebben officieel toestemming om hier opnames te maken, ja, burgemeester, u gaf ons die, en een deel van de Winkelnaren is bereid om in onze reeks te figureren. Wij kijken er naar uit om in de beste omstandigheden voort samen te werken. Dank u.”

En hup, met een elegant sprongetje, staat Merel alweer van het podium tussen de mensen in de zaal, waarvan een niet gering deel geestdriftig in de handen klapt.

Burgemeester Bert is druk in de weer met een knop aan de micro, wil nog iets zeggen, maar de mensen zijn al druk pratend aan het opstappen.

“Dit heeft hij niet verwacht”, zegt secretaris Marcel tegen Gerrit. “Hier komen problemen van.”

Maar Gerrit is er gerust in. “Onderschat onze burgemeester niet. Ge kent hem toch ook?”

“’t Is daarom da’ k het zeg: hier komen vodden van. En wij gaan de eersten zijn die ermee te maken krijgen. Vergeet niet dat ze morgen al willen beginnen met die opnames…”

“En dat van dat Huis, we wisten toch dat ze dat van plan waren?”

Wordt vervolg. Morgen: De bezetting.