Wintervuur of hoe je de warmte moet verdienen...

Niets is gezelliger dan haardvuur. Zeggen ze. Dat zijn doorgaans mensen die het stoken met hout enkel kennen van bij mensen bij wie ze op bezoek gaan. Wie zelf met hout stookt, laat zich meestal niet verleiden tot dat soort van nostalgische prentkaartenromantiek.

Zwoegen en zweten
Wie zich wil warmen aan haardvuur, heeft immers doorgaans al gezwoegd en gezweet. Aan kappen en klieven, aan sprokkelen van aanmaakhout, aan stapelen en aan talloze pogingen om bij regen en ontij het hout droog te houden. Het hoeft maar een keertje niet te lukken, dat laatste, en je kan weken wachten tot het hout zich weer haardklaar voelt.

Stookkunst
Het stoken op zich vergt bovendien ook nog geduld en behendigheid. Deugden die het wel eens laten afweten op een kille ochtend. En vervolgens, zoals in veel gezinnen, is het brandend houden van het vuur ook al een uitdaging.

Kortom, het kost al wat moeite, dat haardvuur. Maar de warmte die het geeft, heb je dan wel verdiend..., denk ik.