GEZIEN. Boeken op televisie. Echte boeken? Echte boeken. Het kan

Günter Grass en Denis Scheck in Druckfrisch. (ARD)

Hoewel we niet van plan waren om ons er druk over te maken - we hoeven televisie niet om boeken te proeven, om gesprekken met auteurs te beluisteren, om schrijvers aan het werk te zien - zaten wij ons zondagavond toch af te vragen hoe het kan dat de mensen van ARD - het Duitse televisienet - zoveel minder onderlegd zijn als het om televisie gaat dan die van ons. Want luidens die van ons is een boekenprogramma - een puur boekenprogramma dus - onmogelijk op een zender waar uitsluitend mensen aan de slag zijn hun vak én televisie serieus nemen.

Druckfrisch

Nee, we zagen Denis Scheck in Druckfrisch aan het werk op ARD. Weliswaar op een onmogelijk uur - zondagavond kwart voor maandagmorgen - maar een beetje digicorder lost dat zo op. Denis Scheck is op het eerste gezicht niet meteen een figuur waarvoor televisiemakers warm lopen. Ook niet voor een boekenprogramma. En toch de man presenteert het programma niet alleen met kennis en kunde, maar ook met wat Duits-vreemde zwier en in een ritme en met een dynamiek die menig groen televisiemakertje naar adem zou doen snakken.

Tafelspringer

Scheck en de zijnen aarzelen ook niet om de wereld rond te toeren en om er om het even waar hun eigen setting af te bakenen en te plaatsen, zodat een opname van een gesprek altijd anders is dan verwacht. Onvoorspelbaar, maar nooit gezocht. Zondag sleepten ze in Lübeck twee stoelen uit het huis van Günter Grass en gingen in de novemberkilte in Grass zijn bostuin zitten. De 80-jarige Grass stevig ingeduffeld in jas en sjaal, Scheck fris in pak en rad van tong. En... wat Grass er kwijt wou, over Merkel bijvoorbeeld, vond 's anderendaags zijn weg in de kranten.

Trouwens, Scheck is geen mooiprater. Hij spaart het boekenvak niet: wie net iets te gemakkelijk en naar Schecks smaak volkomen onterecht in de Duitse top 10 raakt, ziet zijn/haar boek in het magazijn in de prullenmand gerold.

In zijn schik

Denis Scheck (ARD)

Er zijn zelfs afleveringen waar het boekenprogramma zich in een... boekenwinkel waagt. Onvoorstelbaar mssichien, bij ons. Een boekenwinkel op televisie. Maar Scheck is er doorgaans in zijn schik en deelt er met inhoudsvolle duiding ook nog eens kwistig adviezen uit aan de klanten.

Om maar te zeggen... die televisiejongens van ons hoeven zich het hoofd niet te breken of het kan of niet kan, zo'n boekenprogramma. Die moeite kunnen ze zich besparen. En voor het overige, laat ze hier dan maar ploeteren en toeteren. Wij weten onze auteurs wel te vinden en zij ons, hun lezers. Van de week komt Stefan Hertmans naar de bib in Harelbeke. Ruim een week geleden was de Nederlandse schrijver Jan Brokken in Kortrijk te gast - ik ben intussen zijn hele oeuvre aan het bijeengaren - en daarvoor was in datzelfde unieke decor van de Oranjerie van het Broelmuseum Lieve Joris op bezoek en... ga zo maar door, Vlaanderens knapste lettertrio - Saskia De Coster, Griet Op de Beeck en Ann De Craemer - konden we bijvoorbeeld in de Roeselaarse Standaard Boekhandel avondlang aan het woord horen en zien... En buitenlandse auteurs treffen we probleemloos in Gent, Brussel...

Links liggen

Om maar te zeggen... die televisiejongen van ons hoeven zich niet langer druk te maken. Wij vragen hen niets meer, we laten ze links - of moeten we nu zeggen rechts? - liggen en gaan lekker ouderwets ons weegs. Als het moet, desnoods ondergronds, in kelders of zelfs, waarom niet, clandestien. We overdrijven, zegt u? Misschien. Maar ik las net dat de bib in Tielt alle klassieke muziek naar het magazijn heeft verhuisd. Naar de kelder dus...