UIT BEELD. Kerststallen verdwijnen uit het straatbeeld

Uitgerekend wanneer wij - na jaren eraan te hebben verzaakt - weer aansluiten bij de traditie om in deze donkere dagen - hoewel, dat valt nog mee met een volle maan - die raakte daarnet nog verstrikt in de hoge takken van de populieren in de tuin, maar ze maakte zich intussen los en is al wat opgeschoven richting noordoosten - om in deze min of meer donkere dagen dus een kerstboom in huis te halen, viel het ons op dat we nog maar weinig kerststallen zien.

Kerstrestjes

We waren wat laat natuurlijk om de gespecialiseerde afdelingen van warenhuizen kerstspullen bijeen te sprokkelen. In dat ene warenhuis moesten we het stellen met de 'kerstrestjes', met als gevolg dat we met een niet gestilde kersthonger nog naar een tweede warenhuis moesten.

Terug in de kerk

En inderdaad, ook daar stonden ze niet meteen prominent uitgestald, de kerststallen. We zagen er geen, denken we. We beseften het immers pas achteraf. In beide handelszaken vonden wij allerlei soorten figuren - in een zelfs een volledig uitgedoste Merlijn - maar nergens hadden wij een kerststal gezien. Ook niet nabij de kerken die we voorbijgereden hadden. En mochten ze er toch staan, dan zeker niet opvallend.

Die in ons dorp is al een tijdje verdwenen. Er werd er ook niet echt voor gesupporterd. Het was wat men toen een moderne stal noemde. Een manshoge blikken trommel met daarin een wit blok dat aan isomo deed denken en waaruit drie abstracte figuren waren gezaagd die de Heilige Familie in haar minimaalste vorm moest voorstellen. Toen niemand nog viel over modernismen is de stal verdwenen. In het naburig dorp staat er wel nog een kerststal vlakbij de kerk, een traditioneel stalletje met een al even traditioneel heilig stel en dito kribbe.

Gevleugelde baby's

Zou het kunnen dat de stal teruggekeerd is naar waar ze eigenlijk altijd thuishoorde: in de kerk? De kerststal heeft elders plaats geruimd voor allerlei andere soorten creaturen, van besuikerde vogels - vorstbestendige uilen zijn heel populair, roodborstjes vonden we er ook bij bosjes - tot gevleugelde baby's, die we indertijd engelen noemden. Op de onderste schappen van de rekken in de kerstdecorafdeling troffen we ook nog een eenzame vos en enkele bestofte beren. Maar nergens was nog een os of een ezel te bespeuren.

Hip voor nieuwlichters straks
En in de publieke ruimte is de kerstal vervangen door drankstalletjes, ijspistes en kermistoestanden. Niet dat we daar zaten op te wachten overigens...Maar, hou u klaar, zodra de kerststal helemaal uit de publieke ruimte is verdwenen, wordt ze weer hip en halen nieuwlichters ze vanonder het stof op grootmoeders zolder.