GEDACHT. Te veel van onze politici kwapwieken als opgeschrikte tortels...

Als er bij valavond ook maar iets wat niet gepland was in de tuin gebeurt, vliegen de tortels hier met wild vleugelgeklap op uit de bomen. De duisternis in. Het is niet meteen te achterhalen hoe ze in het duister hun tak terugvinden, maar 's anderendaags zijn ze er opnieuw, alsof er niets is veranderd. Er is ook niets veranderd.

Kot te klein
Toen ik de tortels vanavond onbewust liet opschrikken, dacht ik aan de politici de voorbije week. Er was de discussie over Johan Vande Lanotte en de mogelijke schijn van belangenvermenging met het noodlijdende Electrawinds en de reactie daarop van zijn SP.A-zus Freya Van den Bossche op de vooravond van het SP.A-congres in Gent. Er moeten maar eens regels komen om politici met uitvoerende mandaten uit het bedrijfsleven te houden. Maar hoe zit dat dan met ondernemers die politiek actief willen zijn? Willen we een parlement met uitsluitend advocaten en beroepspolitici of met zonen/dochters van?
Korte tijd daarvoor was het van dat - niet alleen bij SP.A, maar bij de meeste andere partijen - met het genaderecht van de koning. De koning had - wat koningen bij ons vrijwel jaarlijks doen - genade verleend aan enkele verkeersovertreders. Niet eens zo veel én goed doordacht. We schrijven 'de koning', maar eigenlijk is het de minister van Justitie die het voorstel voor genadeverlening aan de koning overhandigt.
Maar het kot was te klein.

Eerder ook al
Dat was ook al zo met de vertrekpremies van excellenties - ministers, parlementsleden - die 'voor een andere uitdaging' kiezen of met zachte dwang aangemoedigd worden dat te doen. Die premies waren ineens veel te hoog.
Daarvoor waren er de ontslagvergoedingen voor de NMBS-top die ook alweer veel te hoog waren. Die toplui krijgen - terwijl ze voor hun prestaties of het gebrek daaraan nooit applaus konden krijgen - in een keertje waarvoor een gemiddelde NMBS-medewerker een volle loopbaan moet werken. Onaanvaardbaar, klonk het op de trein, op het perron en in het parlement.
Dat vinden wij natuurlijk ook. Maar we begrijpen nog altijd niet waarom politici ineens zo te keer gaan tegen maatregelen die ze zelf hebben genomen of nagelaten hebben te nemen.

Klapwieken
Pas wanneer de publieke opinie achterovervalt van verbazing, vliegen politici op, net zoals die maffe tortels bij valavond in de tuin. Er wordt geklapwiekt voor en achter de camera's, in en buiten de tv-studio's dat het een lieve lust is, maar morgenavond strijken ze alweer neer, op hun zitje alsof er niets is gebeurd.

Echt gemene deler
Wanneer gaan politici nu eens doorhebben dat het achternahollen van publieke opinies heel ver staat van wat mensen van politici verwachten. Kom met een project naar de mensen, leg het voor en laat ze erover stemmen en voer het vervolgens uit of, bij afkeuring, berg het op. Zorg ervoor dat het project samenvalt met het dna van uw partij, zodat we uw beleid herkenbaar blijft en op die manier te volgen is.
Maar hou op met het winnen van zieltjes en het zoeken naar de meest gemene deler van wat u wilt en van wat de kiezer wil. Want behalve gemeen is die deler ook echt gemeen.

"Gans anders"
Over de toplonen, over de topontslagvergoedingen, over deontologie van uw ministers, over het genaderecht van de koning... daarover had u ofwel al lang een mening en een programma moeten hebben en als dat niet zo is - wat van het jaar bleek - dan had u moeten zwijgen, schuld bekennen en voor de volgende verkiezingen een stevig, goed doordacht project daarover moeten klaarstomen en het aan de kiezer ter beoordeling aanbieden.
Tortels zijn er genoeg, die hoeven we niet te kiezen, maar wacht dacht u van ganzen? Ooit al een vlucht ganzen gezien? Die trekken een spoor en vliegen op doel af en laten zich volgen door wie dat wil. 'Gans anders' dus. Voor zulke politici gaan wij voortaan.



Reacties

Populaire posts van deze blog

GEZIEN. Zwarte Kat, niet zomaar een kopje...koffietafelerfgoed

GELEZEN. Sinterklaas: open brief van Nicodemus naar aanleiding van de Pietenkwestie

GESCHREVEN. Eigenlijk zijn het ouders die hun kinderen een nieuwjaarsbrief moeten schrijven...