|
De Zondvloed, Mechelen |
Het zal zijn redenen wel hebben, maar het ‘resoneert’ niet,
vind ik, die naam. De ‘onafhankelijke boekhandel’.
Het staat stevig, dàt wel, maar waar het
precies op slaat – onafhankelijk van wie of waarvan, vraag ik me dan altijd af –
is me na al die jaren nog niet duidelijk. Dat al die ‘onafhankelijke
boekhandels’ zich van tijd tot tijd scharen onder de koepel Confituur, vind ik
al helemaal vreemd. Wat heeft confituur – plakkerig, zeemzoet, glibberig,
geleiachtig -
te maken met boeken? Dat
het rijmt op literatuur, tja… dan hadden ze net zo goed voor de koepelnaam Winteruur
kunnen kiezen. Dan hadden ze meteen ook een programma op de Vlaamse televisie
én kregen ze sowieso elk jaar bij het overschakelen van zomer- naar wintertijd
en vice versa twee keer ‘free publicity’ in
alle media.
DE PURE BOEKHANDEL
|
Passa Porta, Brussel |
Maar het gaat ons natuurlijk niet om die soortnaam – we
hadden, geven we nog snel tussen twee gedachtestrepen mee - zelf toch gekozen voor ‘pure boekhandel’, al
is puur sinds kookdiva Pascal Naessens het over haar borden uitstrooide al lang
niet meer puur, helaas. En ‘uitgelezen boekhandel’ ligt dan weer te veel voor de hand en klinkt
te tweedehands. Het gaat erom dat het morgen officieel de Dag van de
Onafhankelijke Boekhandel en dan krijgen
wij… een boek cadeau. Van Peter Terrin dan nog wel. Cadeautjes zijn meestal
leuk, als het om een boek gaat, wordt dat voor ons nog leuker en als het er een
van Peter Terrin is, dan willen we dat niet missen.
|
De Zondvloed, Roeselare |
Overigens is voor ons elke reden goed om in de boekenhandel
binnen te lopen. Zelfs als die reden er geen is. En eenmaal binnen is het zeker
dat we er niet meer buiten raken zonder boek. Of het zijn daar handige meisjes
en
jongens, of ik lijd aan een
particuliere koopverslaving. Zelfs als ik de
boekhandel binnenstap met alleen maar de
bedoeling eens rond te kijken, kom ik er buiten met een boek. Natuurlijk, met een
boek. Ik weet ook wel dat je niet naar een boekhandel stapt om een pakje tabak
of een doos pralines – pas op, in Amerika kan dat, dat is daar niet eens zo gek,
zag ik al. Maar daar is het nu net Amerika voor, daar hadden ze ook Trump op
het schap.
SERENDIPITEIT EN GENADE
|
Theoria, Kortrijk |
Wat hebben die ‘onafhankelijke boekhandels’ dat andere niet
hebben? Onafhankelijkheid, veronderstellen we, maar daar schieten we als lezer
niet meteen mee op. Ze hebben meer dan we vermoeden, daar zit die
onweerstaanbare verleidelijkheid van zulke boekhandels. Altijd vind ik er
boeken waar ik niet naar op zoek ben of neen, altijd vinden boeken waar ik niet
naar op zoek ben, mij. Dat veroorzaakt iedere keer weer een bijzonder aangenaam
gevoel, alsof we, totaal onverwacht, ons als een uitverkorene gaan voelen. Van
een boek dat daardoor alleen al bijzonder is. Voor die ervaring, voor die ‘genade’
loop ik altijd zo’n boekhandel binnen. In de buurt zeker en zeer zeker in
steden waar ik maar zelden kom.
MET KENNIS EN GENEGENHEID
|
De Zondvloed, Roeselare |
|
De Zondvloed, Roeselare |
Die 'onafhankelijke boekhandel’ brengt trouwens structuur in
mijn leven. Elke week stap ik, op een vaste dag en vast uur, De Zondvloed in
Roeselare binnen. Boekhandelaar én literatuurliefhebber Johan heeft dan net de
nieuwe oogst aan boeken op de toog gestapeld – om ze in het pc-systeem in te
voeren – en kan ik, terwijl we over de oogst wat kritisch weerwerk bieden, een
eerste selectie maken. Boeken die aan zo’n wekelijkse selectie ontsnappen, werken
zich op de een of andere manier toch weer in mijn vizier. Boeken krijgen in die
‘onafhankelijke boekhandel’ een langer leven. Een beter leven ook, want ze
worden met kennis en met genegenheid gekoesterd.
EEN ZEGEN VOOR HET POLITIEAPPARAAT
|
Passa Porta, Brussel |
De bladwijzers van die onafhankelijke boekhandel brengen
mijn leven letterlijk in kaart: ze blijven in het oorspronkelijke boek en
bieden mij en andere lezers van mijn boeken een vrij volledig beeld van de
stadswandelingen en reizen van het voorbije jaar. En mochten De Vrouw of mijn
kinderen mij op zo’n trip kwijt zijn, dan weten ze dat ze voor ze het
politiekantoor moeten binnenlopen om me als vermist op te geven, best altijd
eerst de lokale boekhandel binnenlopen. Tot op vandaag zijn ze bij zo’n
tijdelijke vermissing nog nooit naar een politiekantoor moeten stappen. Ze
zijn, die boekhandels, ook wat dat betreft, een zegen voor onze anders al
overbezette politiemacht.
DIALYSEPLEKKEN VOOR HOOFD EN HART
|
Theoria, Kortrijk |
Het zijn, die onafhankelijke boekhandels, meer dan ooit ook ontmoetingsplaatsen. Met andere lezers, met auteurs ook. Anders onbereikbare buitenlandse schrijvers krijgen we te zien en te horen in de Passa Portaboekhandel in Brussel en elke keer verwijten wij het onszelf dat we nooit naar Brussel zijn komen wonen, alleen al daarvoor.
Maar in Kortrijk, in Gent, in Roeselare en zelfs in Mechelen fleurden ontmoetingen met auteurs onze avonden op. Noem ze gerust tempels van wijsheid, dialyseplekken - niet voor de nieren, maar voor hoofd en hart - , onze voederplank voor winter en zomer... we willen ze niet missen, die onafhankelijke boekhandels.
Reacties
Een reactie posten