HERINNERD. Net als toen, genieten van 'paters', alleen... dàt kan je nu niet meer zeggen

Dat we van de paters hadden genoten. Dat zeiden we. Gewoon. Op dezelfde wijze als toen we van tafel kwamen na een mals biefstuk met gebakken nieuwe aardappeltjes en zeiden dat ze nooit meer zo lekker zouden smaken, die eerste aardappels .

Rijp

Dat van die paters, daar keek niemand van op. Nu krijg je het niet meer gezegd. We weten iinmiddels te veel, over paters en zo. Maar toen - een halve eeuw geleden -  wisten ze dat we het over de zwarte bessen hadden die begin juli rijkelijk rijp waren voor de pluk. Smakelijker kon de vakantie in die dagen niet beginnen.

Loom en zoel

Uit pure nostalgie - de zomers leken zich toen eindeloos loom en zoel te strekken, september lag op een nog niet te ontwaren  plek ver weg - hebben we zo'n zwartebessenstruik geplant. Vorig jaar. Toen was ze nog heel zuinig met vrucht, maar dit jaar kunnen we voor het eerst een handjevol 'paters' proeven.
Soms is dat verleden een ver land waar mensen en dingen  nooit waren zoals wij ze ons herinneren. Nostalgie is heimwee naar een verbeelde tijd.