OPGELIJST. Het wordt spannend op de plank met de meter van Griet Op de Beeck
Haar nieuwe boek 'Kom hier dat ik u kus' staat hier inmiddels met gekreukte rug naast 'Vele hemels boven de zevende' op de plank. Gestut door een bijna meterlange Nooteboomreeks en een eenzame Joris Note en een eenzelvige Cyrille Offermans aan de ene zijde, aan de andere is het vooral een halve meter Connie Palmen en Jamal Ouarichi en Christine Otten.
We zien Nooteboom nog niet zo meteen plaats ruimen voor nog meer werk van Griet Op de Beeck. Dat ligt niet in zijn aard en we zijn zijn werk heel toegenegen. De extra ruimte op onze planken zal Griet Op de Beeck vermoedelijk verhalen op Connie Palmen, wiens De Wetten, Logboek van een onbarmhartig Jaar en Als een weke Krijger toch wel ferme concurrenten blijven.
De 3.000 van een mensenleven
De bibruimte is nog maar pas uitgebreid en veel lege schappen tellen we hier niet. 70 meter planken, met nog zo'n 10 meter reserve helemaal bovenaan. Daar moeten we het voor de komende kwarteeuw - als we de gemiddelde levensverwachting voor een man in West-Vlaanderen denken te halen - doen. Een tweede uitbreiding zit er - om financiële en om redenen van overlast - niet meer in. Goed voor zo'n 3.000 fictiewerken, de non-fictie blijft boven in een aparte kamer. Dat betekent dat we zullen moeten kiezen en herkiezen en selecteren. Elk jaar opnieuw. Dat heeft dan het voordeel dat we - zodra we definitief de pijp aan Maarten geven - niet alleen een leven achter ons laten, maar ook een leven in en met boeken en dat we dan de naar onze smaak 3.000 beste boeken achterlaten voor onze geliefden.
Eén Ruyslinck blijft overeind, maar Lampo biedt nog ruimte
Blijven alle werken van Hugo Claus overeind? Haalt Griet Op de Beeck tegen die tijd de volle meter? En zal dan ook het laatste werk dat er nu nog staat van Ward Ruyslinck - Wierook en tranen - zijn stek houden? Dat was overigens een van de eerste boeken die we lazen uit de volwassenafdeling van de lokale bibliotheek. Die is intussen verdwenen - een klein dorp heeft zo zijn kleine kantjes - en het zou best kunnen dat die Ruyslinck het om die reden blijft halen. We zien ons ook nog niet meteen raken aan de collectie Orhan Pamuk en al zeker niet aan die van Philip Roth of aan die van Saramago. Hubert Lampo daarentegen biedt nog selectieruimte, maar helemaal van de schappen verdwijnt hij niet. Daarvoor hebben we in onze jeugd te veel gedroomd over de blonde nimfen die hij steevast in zijn werken opvoerde en die we een keer, in de naakte gedaante van Cox Habbema, zelfs op het scherm konden bewonderen, jàren geleden.
Trager lezen, langer leven
Het wordt hoe dan ook spannend met zo'n zelf en door omstandigheden opgelegd bib-quotum. Want als we goed rekenen en aannemen dat we het aantal nieuwe boeken geleidelijk beperken tot 150 per jaar, dan betekent dat we in de tijd die ons volgens de statistieken nog rest, zeker nog zo'n 3.000 boeken in huis halen. En dat er dus 3.000 van plek zullen moeten veranderen... Nee, we zien ons daar niet in lukken. Het wordt een onmogelijke opdracht, tenzij we trager gaan lezen en langer gaan leven.
Dat is nog eens een mooie uitdaging!
Reacties
Een reactie posten