11 JULI. We hadden het vlaggen en haalden toen voorgoed De Leeuw weer binnen...

Het was aanvankelijk niet zo'n fraai beeld. Dat had met de mast te maken. Die was krom. Het was de stam van een jong gestorven populier. Het hele jaar bracht hij horizontaal door - voor een stam niet zo bevorderlijk -  maar op 11 juli verrees hij. En toen knakte hij. Populieren zijn alleen bij leven buigzaam, leerden we.

We gaven niet op en lieten toen - een innovatieve gedachte is nooit veraf - een metalen mast maken met zo'n vlagophangsysteem. Dat was leuk, de vlag hijsen, dat had wel iets, vonden wij. En het was ook mooi om zien hoe De Leeuw pal naast het huis wapperde. Diep zwart op een fel geel veld. En ze bleef daar wapperen, de vlag, van de zomer naar de winter en weer naar de zomer. Soms mak, maar bij momenten ging ze ook al eens heftig te keer. Vooral 's winters had ze kuren en huilde ze met de wind en hield ons zelfs uit onze slaap. Ze kon een wild beestje zijn...

Maar zie, geleidelijk verloor de vlag haar felheid, vooral wat kleur betreft. Het zwart werd grijs en dat gele veld had na verloop van tijd niets meer van doen met een rijp korenveld, maar had vooral veel van een braakliggende, vaalgrauwe akker.  En het beest zelf? Het zag eruit alsof het helemaal staart was geworden: het dier hing aan flarden.

We hebben het vlaggen, zeiden we, ontgoocheld. Er klopt niets van wat het etiket had beloofd: slijtvast en kleurbestendig? Een vod was het, versleten en verscheurd. We hebben het beestje binnengehaald en het is sindsdien niet meer uit zijn schuif ontsnapt.
- Is ook niet nodig, zei De Vrouw, die anders wel van katten en zeker ook van de grote, wilde soortgenoten houdt maar die helemaal niet was opgezet met dat Leeuwengedoe.
- Als je voor alles wat je bent gaat vlaggen, dan wordt dat hier een circus, zei ze. Stel je voor: de Winkelse, de Ledegemse, de West-Vlaamse, de Vlaamse, de Belgische, de Europese, die van het kabelgewijs wereldburgerschap en dan hebben we het nog niet eens over de vlaggen van de VBVS en de CBZV.
- De VBVS? de CBZV?
- De Vereniging ter Bevordering van de Vleesetende Soort, jij met je dagelijks biefsteakje... en de Club van de Bloggers zonder Volgers...

Om maar te zeggen, er wappert vandaag geen Leeuw aan het huis.