GEHOORD. Bakker wil naar Afrika, want hier gaat toch alles naar De Staat...

Nee, we zagen hem niet in zijn bakkerij, maar in een andere middenstandszaak, in een ander dorp dan het zijne. Vanochtend vroeg. Dat heb je wel vaker met bakkers, dat ze er vroeg bij zijn. En zeker jonge bakkers in de fleur van hun leven. Ovenvers, zeiden we bijna. Zo zag hij er ook uit. Tot hij begon te vertellen.

Zuur brood
Want wat de man vertelde, was allesbehalve ovenvers. Eerder overtijds. En zuur. Zoals ontbijtkoeken de day after.  Het ging - u kent het verhaal - over hoe meer ze moeten werken, die middenstanders, hoe meer ze aan De Staat - zijn ogen vloekten als hij de woorden  uitsprak - moeten overdragen. Als ze niet goed opletten, halen niet zij straks de oven leeg, maar  De Staat. En meer van dat.
Nee, hij heeft zijn rekening gemaakt. Over 20 jaar vertrekt hij naar Afrika. Daar zijn de huizen nog betaalbaar, wist hij te vertellen. Voor 250.000 euro kan je er een villa met 5 slaapkamers en minstens evenveel badkamers kopen. Hier koop je er hoogstens een rijtjeshuis mee.


Kinderen
De komende 10 jaar werkt hij om geld bijeen te sparen voor een mobilhome. En daarna nog 10 jaar bakken voor dat huis in Afrika - veel nader werd de plaats niet bepaald - en dan, niet meer bakken en naar Afrika. 
En de kinderen, vroeg de middenstandsvrouw. Die gaan mee, wist hij. Zullen die twintigers dat dan willen? De bakker wist zeker dat zijn peuters van nu dat als twintigers van dan zullen willen. En had jij dat dan gewild als je vader enkele jaren geleden kwam te vertellen dat hij naar Afrika zou vertrekken en dat jullie meemoesten? Dat is wat anders, zei de bakker. Dat waren andere tijden...
En weg was hij, met een logzware pickup-wagen. Een wagen van de zaak, allicht, al zien we hem er niet meteen brood mee aan huis brengen.

Foodradio
Meer onzin op zaterdagmorgen dan het bakkersverhaal - op de foodKlararadio van Desmet en Donnez na dan op zaterdagmorgen - hebben wij nog maar zelden gehoord. Zelfs niet van warme bakkers. Dachten we. Hoewel,  dachten we daarna in de wagen, we denken verkeerd. Misschien is het nog niet zo'n slecht idee als zulke mensen gaan ontzuren in Afrika en hier plaats ruimen voor al die levenslustige Afrikanen die al dat grijs hier wat meer kleur komen geven...