GEDACHT. Bezige Bij Antwerpen-auteurs: richt uw boosheid ook op Vlaanderen...

Het zal u maar overkomen. Zo vlak voor de Boekenbeurs vernemen dat uw uitgeverij ophoudt te bestaan als zelfstandig uitgeefhuis in Vlaanderen. Alles weer naar Amsterdam. Alles en iedereen? Dat valt af te wachten. De ontgoochelde auteurs richten hun trieste en boze blikken richting Amsterdam. Dat begrijpen wij.

Gevloek

Maar, zo vragen wij ons af, zouden zij niet beter wat gevloek en geschreeuw binnen Vlaanderen  houden? Want, zo vermoeden wij, mocht het hier in de boekhandels een duwen en trekken zijn, dan zouden die Hollanders dat Vlaamse uitgeefhuis niet alleen gezellig en leuk vinden, die kooplui zouden zich reppen om de beste en duurste marketeers naar 't stad  te pushen. 
Helaas, we schuiven zelden aan in een kassarij in onze boekhandel,   niet in de Confituur-winkels, zelden  in de Standaard Boekhandel. Vlamingen kopen dan wel eens een boek - het liefst in het Boekenbeursattractiepark - maar lezen? Ach lezen... wie leest nu nog?

Auteurs wel, boeken niet

We houden van auteurs, we zien ze graag, op televisie, op scène, in de boekhandel, in de krant, maar "laat ze het zo kort mogelijk over boeken hebben"...
We praten graag over boeken, meer dan ooit, we citeren veelvuldig uit boeken en we jongleren met titels en namen, maar boeken lezen, ho maar... dat is veel gevraagd. Te veel.
Misschien moeten wij onze auteurs, onze schrijvers, vooral laten doen waarin ze uitmunten: schrijven. Zodat wij kunnen lezen. Erover praten komt na het lezen.
Daarom, beste auteurs, richt je boosheid ook op Vlaanderen, waar de leescultuur niet alleen nauwelijks wordt gestimuleerd, maar vaker wordt gefnuikt. En geminacht, als pedante, nutteloze tijdroverij. En als dat niet volstaat om Vlamingen weg te houden van boeken, haasten deskundigen zich wel om ons te waarschuwen: lezen kan onze gezondheid schaden. De stickers liggen al klaar...