GEBAKKEN. Het ei: hadden we maar nooit naar Met Vier in Bed gekeken.

Eieren, ze waren lange tijd niet aan ons besteed. We vonden het indertijd al een heel gedoe om ze weg te nemen uit het kippenhok. Zodra de kippen het door hadden dat we hun legsel dagelijks roofden, zochten ze een andere nestplek. En toen dachten we telkens: ze zijn uit-gelegd, die kippen. Tot we ineens, bij het ruimen van het hok, een verscholen nest met een stuk of zeven eieren vonden. De kippen drukten toen op de schaal nog geen legdatum. Met als gevolg dat we ook nooit de houdbaarheidsdatum konden bepalen en dus lieten we de eieren aan de kippen. Die waren na verloop van enige tijd met zovelen in het hok dat ze ineens, zonder medeweten ons én hun medeweten, van statuut veranderden: de legkippen werden soepkippen.

EEN EI VOOR EEN BEDJE


Nee, hoogstens met Pasen lusten we nog wel een ei. Eentje van chocolade. Die andere hoefden we niet. En zo bleef het ook. Tot... tot we een halve eeuw later lui voor de buis naar Met Vier in Bed gingen kijken. We proefden vanuit een gemoedelijke zomerse loomheid een mix van - al zeggen we het zelf - gezond voyeurisme, wat competitie, een snuifje leedvermaak, gekruid met ergernis én met een lichte dosis afgunst.
In al die afleveringen trof ons bij 'de uitdeling van de bedjes' het bepalend belang van... eieren. Kwam er al of niet een ei op tafel? Dat was - we zeiden bijna de hamvraag, maar dat is ongepast woordspelerig - dat was dé ultieme kwestie. En zo ja, was er keuze tussen een gekookt ei, een spiegelei, een omelet of een gepocheerd eitje? Het ei kon - zo leerden we - het ontbijt tot twee bedjes rijker maken.

STRUIKELEND OVER DREMPELWAARDEN


En dus gooiden we er zelf af en toe eentje in de pan. Echt lekker vonden we het niet, maar misschien was het niet ongezond. Dachten we. Tot gisteren. We hadden er het volste vertrouwen in dat Piet Vanthemsche, dierenarts, crisismanager na het dioxineschandaal en nu wakend over zorg en en verpleging van zieken en bejaarden, met zijn bedarende stem en sussende bewoordingen de eierenkwestie geheel terecht zou bezweren.
Niet dus. Dat voedselagentschap van ons blijkt helemaal niet te vertrouwen. "We liepen de voorbije weken op eieren," zei de FAVV- baas maar finaal zagen we hem languit struikelen over de eigen drempelwaarden. Komisch, ware het niet dat hier andermaal met uw en mijn gezondheid werd gespeeld in het casino van 's lands economie.
Nee, die eieren laten we voortaan weer aan de kippen. En in Met Vier in Bed slaan we de ontbijtbedjes meteen over.

Reacties

Populaire posts van deze blog

GEZIEN. Zwarte Kat, niet zomaar een kopje...koffietafelerfgoed

GELEZEN. Sinterklaas: open brief van Nicodemus naar aanleiding van de Pietenkwestie

GESCHREVEN. Eigenlijk zijn het ouders die hun kinderen een nieuwjaarsbrief moeten schrijven...