GELEZEN. Sinterklaas: open brief van Nicodemus naar aanleiding van de Pietenkwestie

Aan al wie het lezen wil, aan allen die de tradities hoog  in het vaandel voeren en aan alle overzoenlijken,

U kent mij niet, vrees ik. En hoewel ik u volkomen begrijp, betreur ik het. Misschien, heel misschien herinneren uw ouders mij nog. Mijn naam is Nicodemus. Zegt u dat iets?  Nee? Jammer. Maar vraag het eens aan uw ouders. Als ze heel diep nadenken zal hen het beeld dagen - hoop ik - van een man in pij, zonder mijter, zonder staf, die de Sint mocht vergezellen. Samen met een van de Pieten. We waren met zijn drieën als we halfweg november de kinderen thuis bezochten.

SCHRIFTGELEERDE

Piet droeg de zak, ikzelf mocht het Boek van de Sint torsen en het hem aanreiken zodra hij  bij de kinderen thuis hun rapportje voorlas. De wensen van de kinderen mocht ik dan weer noteren in het Boek. Ik was niet voor niets een 'schriftgeleerde'. 
Dat waren leuke tijden, herinner ik mij, met veel plezier. Het is me nog altijd niet duidelijk waarom ik ineens niet meer mee hoefde op Sintentocht. Niet bij de plechtige intredes, niet bij de huisbezoeken en al zeker niet meer met de pakjesdienst in de nacht van 5 op 6 december. 
Kinderen kennen mij niet meer, de Sint hoeft mij niet meer en de Pieten zijn maar al te blij dat ze van mij verlost zijn. Waarom? Dat weet ik niet. Sint hoeft geen rechterhand meer, blijkbaar. Ze hebben mij uitgerangeerd. 

JAMMER

Nu verneem ik iets over een Pietenkwestie. En over een compromis dat men in Vlaanderen heeft bereikt, maar waartegen alweer meteen verzet is gerezen. Niet iedereen is ervan overtuigd dat een leven in harmonie leuker is dan een samenleving waar mensen tegen mekaar worden opgezet. Dat is jammer. 

ECHTE TRADITIE

En vooral vind ik het jammer dat zij die zich tegen dat Pietenpact verzetten, een beroep doen op het in stand houden van een Vlaamse traditie. 
Tot die liefhebbers van de tradities richt ik mij in het bijzonder. Als die tradities u echt na aan het hart liggen en voor zover u vertrouwd bent, echt vertrouwd met die traditie, haal er mij dan bij. Ik, Nicodemus, maak er onwezenlijk deel van uit. Bewijs dat het u menens is, dat het u echt om een traditie te doen is en om niets anders: Nicodemus is, net als de Pieten,  handlanger van de Sint en wil niet langer in het verdomhoekje in zijn eentje achterblijven. 

Ik dank u voor uw tijd en hoop u, samen met Sint en met de Pieten, vooralsnog te kunnen bezoeken in deze donkere dagen...

Getekend,
Nicodemus.