ERVAREN. Een 'moordavond' met Saskia De Coster in Boekhandel Theoria Kortrijk

Dirk Vandenberghe interviewt Saskia De Coster in Theoria

Avonden plannen, het blijft een heikele onderneming. Het lag al een heel tijdje vast en we zouden de avond absoluut niet missen. We hadden het lanceringsfeest van haar nieuwe boek Wat alleen wij horen gemist door onvoorziene omstandigheden. Zo'n leesclubavond van DasMag, waarvoor we het boek exclusief op voorhand - in de vorm van onhandige, of beter, onhandelbare drukrpoeven - thuis in de bus hadden ontvangen. De avond zelf zou Saskia De Coster ons het voorstellen in zo'n beperkte groep. Helaas, we konden er niet heen. Erger nog, het 'echte' boek lag er op ons te wachten en het duurde eventjes voor de organisatoren het ons thuis konden bezorgen.

TUSSEN BOEKEN OVER BOEKEN
En nu kwam Saskia De Coster naar Theoria in Kortrijk. Tussen boeken over boeken met alleen maar mensen die van boeken houden. En we carpoolden met een naam- en dorpsgenoot. Al was het maar om de Vlaamse klimaatklungelaars een neus te zetten. Kortom, alles was er om er een heerlijke letterenavond van te maken.

MOORD
Tot we ineens op de gsm-zonder-geluid een reeks gemiste oproepen zagen verschijnen. Moord. In Ingelmunster. Een Izegemse huisarts op visite is het slachtoffer. De collega's van de krant en van kw.be waren er volop mee bezig. Geven we de namen vrij? Is alles bevestigd? Kennen we de arts? De naam zegt ons wel iets... Er wordt over en weer gebeld en de collega's werken zich uit de naad. In Wat Voor Wereld Leven Wij? spookt er voortdurend door ons hoofd.

KALM, BEHEERST EN MET HUMOR

(Foto Filip Gheysen)

Intussen is schrijfster Saskia De Coster in Theoria aangekomen en schuiven we dichterbij. Een vol huis, in Theoria. Het is er warm, het is er gezellig en het gesprek is er geen boven de hoofden. Over boeken en composthopen waarin ideeën van de schrijfster broeien en gisten of oplossen en verdwijnen; over herkenbare personages die dan toch niet zijn wie we denken dat ze zijn; over notitieboekjes die in Portugal spoorloos verdwijnen en notities die er komen  zolang de boekjes binnen handbereik blijven; over sociale media die de auteur omarmt en van zich afduwt... Ze spreekt met hetzelfde gemak als ze lijkt te schrijven en opvallend  keuriger - geen Antwerps, geen Oost-Vlaams, maar puur Nederlands - dan de meeste van haar collega's.
Kortom, het gesprek slaagt er in om even de ongenadige turbulentie van de vooravond op de achtergrond te houden en de avond eindigt met een heerlijke signeernoot...
Met een welgemeende dank aan organisator Boekhandel Theoria.