VERWONDERD. Een merkwaardig Grunbergboek-met-sleutel in huis gehaald

-
We noemen het een curiosum. Want behalve er verwonderd naar kijken, hebben we er nog niet veel mee kunnen aanvangen. Het Bestand van de Nederlandse schrijver Arnon Grunberg verschijnt in februari, maar het staat inmiddels hier al op het boekenrek. Of beter: een foedraal en een boek geven de indruk dat Het Bestand hier aanwezig is. Maar dat is niet zo.

Nr. 200 van 263

Het boek bevat op de titelpagina en een inleiding na alleen maar onbedrukte pagina's. Veel valt er voorlopig niet in te lezen. Het boek dat we, toegegeven na enig aandringen van de boekhandelaar zelf, als een prooi naar huis hebben gesleept, is het 200ste van 263 exemplaren die door de auteur gesigneerd zijn én die met een 'bijgeleverde sleutel' moeten worden 'onstsloten'.

Spannend

 Een tiental pagina's van het boek kregen een 'uitsnijding' mee, een soort van 'sleutelgat' waarin de 'sleutel' keurig is opgeborgen. Bij nader inzien is de 'sleutel' een usb-stick waarmee de lezer zich toegang kan verschaffen tot het boek op het internet. Juist, er is een e-versie van het boek die via een combinatie van de usb-stick en de mail uit het wereldwijd net kan worden geplukt. Helaas, dat is ons nog niet gelukt. Onze pc wei
gert de e-versie te plukken. Blijkbaar moet dat via iPad. Kortom, het blijft spannend.

Toegang
Maar - en dat is het leuke van heel Arnons Grunbergs opzet - de usb-stick leidt op het net ook naar een filmpje waarin de auteur zelf uitleg geeft over het hele opzet.
Er is immers niet alleen de e-versie van het boek, u krijgt, zodra het verschijnt, het papieren boek ook heel snel thuis afgeleverd. En de usb-sleutel geeft u ook toegang tot het Grunberg-lab en de Grunberg-tentoonstelling.

Marketeer Grunberg
Een boek wordt zo een gebeurtenis of een reeks van gebeurtenissen. 'Marketeer' Grunberg hoeft u zo te zien nog maar weinig te leren op dat vlak. Al gaat het ons - uiteraard, wat had u anders van een lezer verwacht- vooral om het boek dat we zo snel als mogelijk rustig willen lezen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

GEZIEN. Zwarte Kat, niet zomaar een kopje...koffietafelerfgoed

-
Afbeelding
Ze stonden in de vitrinekast van mijn nichtje Pauline. Twee kopjes op een schoteltje. Op de kopjes het logo van een koffiemerk waarvan ik het bestaan vergeten was. De kopjes komen uit de kast van wijlen mijn moeder. Te frivool en zeker te fragiel voor dagelijks gebruik, zagen we ze alleen op zondag op tafel verschijnen. Al werd dat geleidelijk afhankelijk van het aantal bezoekers. De kopjes sneuvelden immers gemakkelijk. Duur waren ze niet . Moeder had ze verzameld. Ik vermoed eind de jaren zestig, begin de jaren zeventig, met punten op de verpakking. Of er ook schoteltjes voor het gebak bij hoorden, herinner ik mij niet meer. Er werd veel bijeengegaard, indertijd. Sparen was de boodschap, wat dan ook. Artis Historia-prenten waar uiteindelijk niemand naar om zag zodra we ze in huis hadden,  er viel ook wat met Soubry te verdienen, al weet ik al lang niet meer wat. De chocoladerepen van Jaques leverden wel interessante prentjes: over het Land van Herve, over de Condroz, over het
Meer lezen

GELEZEN. Sinterklaas: open brief van Nicodemus naar aanleiding van de Pietenkwestie

-
Afbeelding
Aan al wie het lezen wil, aan allen die de tradities hoog  in het vaandel voeren en aan alle overzoenlijken, U kent mij niet, vrees ik. En hoewel ik u volkomen begrijp, betreur ik het. Misschien, heel misschien herinneren uw ouders mij nog. Mijn naam is Nicodemus. Zegt u dat iets?  Nee? Jammer. Maar vraag het eens aan uw ouders. Als ze heel diep nadenken zal hen het beeld dagen - hoop ik - van een man in pij, zonder mijter, zonder staf, die de Sint mocht vergezellen. Samen met een van de Pieten. We waren met zijn drieën als we halfweg november de kinderen thuis bezochten. SCHRIFTGELEERDE Piet droeg de zak, ikzelf mocht het Boek van de Sint torsen en het hem aanreiken zodra hij  bij de kinderen thuis hun rapportje voorlas. De wensen van de kinderen mocht ik dan weer noteren in het Boek. Ik was niet voor niets een 'schriftgeleerde'.  Dat waren leuke tijden, herinner ik mij, met veel plezier. Het is me nog altijd niet duidelijk waarom ik ineens niet meer mee hoefde op Sinte
Meer lezen

GESCHREVEN. Eigenlijk zijn het ouders die hun kinderen een nieuwjaarsbrief moeten schrijven...

-
Afbeelding
Nieuwjaarsbrief van een vader aan zijn dochter en zoon... (Foto RN) We hebben het nooit eerder in vraag gesteld en vinden dat niet alleen vreemd maar betreuren het ten zeerste. Waarom verlangden wij indertijd van jullie dat je nagelbijtend van de zenuwen - want een verspreking is zo gebeurd - aan ons op Nieuwjaardag - met averechtse ooms en bemoeizuchtige tantes in het publiek - jullie wensen voor het nieuwe jaar voorlazen? In klas voorgekauwde kost, die elk jaar weer wordt opgewarmd en amechtig wordt geserveerd, dachten jullie over de brieven. En gelijk had je. Het hoorde niet, maar het gebeurde. Traditie, weet je wel. WARME WERELD Tradities zijn er om in vraag te worden gesteld. Dat weten jullie intussen. En zie, liever laat dan helemaal niet, doen we het... en we kunnen niet anders dan vast te stellen dat het al die tijd eigenlijk andersom moest. Het zijn ouders die hun kinderen alle goeds mogen toewensen. En dat doen we, ook al weten we niet zo goed hoe we dat 'all
Meer lezen