GEWENST. Moeder, gun ons toch maar die Moederdag...

Ons moeder is niet de grootste fan van Moederdag. Dat vonden wij als kind niet fijn, herinner ik mij. We vonden het zelfs lastig. Het werkje dat we op school maakten, mislukte ook altijd. Het werd zelden, of beter, nooit door de meester als voorbeeld geshowd aan de andere kinderen. Het gepruts was al van ver te zien. Maar dat was niet de reden waarom ons moeder elk jaar opnieuw onze lofzang op haar moederschap eerder zuinig dan uitbundig in ontvangst nam. 

Elke dag Moederdag?

“Leuk,” zei ze, “maar nog leuker zou zijn als je van elke dag een beetje Moederdag zou maken.” Ze had gelijk, natuurlijk. Maar eenvoudig was dat niet. De maandag erop wou dat nog wel lukken – “Oké, moeder, we helpen bij de vaat..” maar  op dinsdag durfden we dat al vergeten en op woensdag haalden we alweer kattenkwaad uit en op donderdag enz.

Ze heeft gelijk, ons moeder, maar niet helemaal. Vinden we nu. Er zijn dagen – zoals feestdagen – waren toeters en bellen bij horen. Maar elke dag toeters en bellen wordt vervelend lawaai. Op Moederdag eens hardop uitspreken wat we door de week wel eens vergeten, daar is niets mis mee. Integendeel, vinden wij.

Anders dan vaders

Vaders kunnen beter om, denk ik wel eens, met dat prijzen en loven. Zij laten zich makkelijker inpakken, met beloftes en hoge woorden. Moeders – en zeker ons moeder – hebben vlugger door als we een toneeltje opvoeren. Zij laten zich niet om de tuin leiden.  Er zijn er immers geen die ons beter kennen dan onze moeders: ze hebben ons gedragen, ze hebben ons gevoed, ze hebben ons gekoesterd en getroost, ze hebben ons gestraft en ze hebben ons aan hun hart gedrukt en vertederd, ze hebben onze tranen gedroogd, ze hebben ons in al onze schamelheid gezien, ze hebben ons zien struikelen en weer opstaan… En ze weten dat wij het weten dat zij, zelfs als alle anderen ons de rug zouden hebben toegekeerd, er zijn en er zullen zijn.

En daarom, moeder, heb je een beetje ongelijk. Gun ons een dag zoals Moederdag, om voor dat alles nog eens een keertje hardop dankuwel te zeggen.

KW, Krant van West-Vlaanderen, van vrijdag 11 mei 2018, JG