GETWIJFELD. Wie wijkt uit op smalle omleidingsweg en naar wie zwaaien we een dankjewel?
Zullen we groeten? Hand even los van het stuur en omhoog? Ik twijfel. Effen wachten. Gaat hij opzij? Of kies ik de berm? We stellen het beiden een fractie van een minuut, neen, van een seconde uit. Ik ga opzij. Er is wat ruimte in de berm. Hij houdt niet in, passeert rakelings. Het is een zij. Ze kijkt recht voor zich uit. Geen hoofdknikje. Geen hand. Geen groet. Ik vloek binnensmonds. Is er echt geen etiquette meer, hoor ik me hardop vragen. Niemand antwoordt. Er is ook niemand. Het smalle asfaltje ligt vrij voor me.
Werken aan een uitvalsweg in het dorp. Voor maanden. We worden via smalle, landelijke asfaltweggetjes omgeleid. Op een er van is er doorgaand verkeer langs beide kanten en dat maakt dat het 'schranken' van wagens wel eens rakelings gebeurt. Soms wachten we bij een uitsprongetje tot de tegenligger voorbij is gereden. Vaak volgt een groet. Hand in de lucht. Hoofdknikje. Een bescheiden, gemeend dankjewel. Van mannen op leeftijd, van jonge braniekoppen, van vrouwen. Soms volgt helemaal niets. Handen blijven verankerd op het stuur, de blik stuurs vooruit, onwrikbaar. Van mannen op leeftijd, van braniekoppen, van vrouwen.
OMGELEID
Werken aan een uitvalsweg in het dorp. Voor maanden. We worden via smalle, landelijke asfaltweggetjes omgeleid. Op een er van is er doorgaand verkeer langs beide kanten en dat maakt dat het 'schranken' van wagens wel eens rakelings gebeurt. Soms wachten we bij een uitsprongetje tot de tegenligger voorbij is gereden. Vaak volgt een groet. Hand in de lucht. Hoofdknikje. Een bescheiden, gemeend dankjewel. Van mannen op leeftijd, van jonge braniekoppen, van vrouwen. Soms volgt helemaal niets. Handen blijven verankerd op het stuur, de blik stuurs vooruit, onwrikbaar. Van mannen op leeftijd, van braniekoppen, van vrouwen.
Reacties
Een reactie posten