VASTGESTELD. Humo's Grootste Schrijverslijst of hoe onze auteurs haast uitsluitend Engelstalig werk lezen...

-
Om Jonathan Franzen konden we de voorbije weken niet heen. Overal verschenen uitgebreide interviews - best interessant - of intrigerende gespreks- en reportagestukken - van de hand van Annelies Beck en Saskia de Coster bij voorbeeld. Terecht. Zuiverheid heeft alles wat een goed boek moet hebben, denken we voorlopig - we zijn nog maar een kleine 100 pagina's ver in het boek. Maar hij komt niet voor in de Humo's Top 30 van grootste schrijvers, volgens een schare schrijvers van bij ons.
Daar valt mee te leven, wat ons betreft, zolang die top een prominente plaats ruimt voor Philip Roth, Coetzee en deLillo.

EXOTISCH
Die Top 30 bestaat trouwens in hoofdzaak uit Engelstalige auteurs.  Een in Nobelland verdwaalde Japanner en zijn nog niet daar geraakte landgenoot, enkele Fransen, een Frans schrijvende Tsjech, een bijna vergeten Duitser en de - volkomen terecht - nimmer ontbrekende Campert, Brouwers en Lanoye krijgen zowaar een exotisch aura in dat Amerikaans-Engels letterenwoud.

DE ANDEREN
Maar waar blijven de anderen? Saramago is dan wel overleden, hij blijft één van de grootste auteurs van onze tijd. Denken wij. En waar zijn Martin Walser, Günter Grass en Siegfried Lenz? Waar zijn Javier Marias,  Munoz Molina en zoveel andere Spanjaarden? Waar blijven de Italianen? Waar zijn de Oost-Europeanen?

DE LIJST
Ach, we vermoeden dat schrijvers zelden de beste lezers en misschien is dat maar goed ook. Die auteurs van ons moeten op vandaag al zoveel naast het schrijven. Humo mag de lijst dan wel een erelijst noemen, het lijkt ons vooral een toevallige lijst, die, willen we onze auteurs morgen dezelfde vragen voorschotelen, er totaal anders zou uitzien. Morgen of overmorgen. Zo snel zullen ze nu ook weer niet lezen. Zoals zo vaak zegt de lijst alweer meer over wie ze samenstelt dan over wie erin wordt opgesomd. En over de tijd die we de onze noemen. En op die manier is het dan toch weer een indicatieve lijst.



Humo's erelijst

http://www.humo.be/humo-archief/357939/de-grootste-schrijver-van-deze-tijd-is-j-m-coetzee

1. J.M. Coetzee
2. Michel Houellebecq
3. Philip Roth
4. Haruki Murakami
5. Remco Campert
6. Dave Eggers
7. Ian McEwan
8. Paul Auster
9. Thomas Pynchon
10. Julian Barnes
11. Jeroen Brouwers
12. Toni Morrison
13. Don DeLillo
14. Tom Lanoye
15. Milan Kundera
16. Patrick Modiano
17. Martin Amis
18. Kenzaburo Oë
19. Douglas Coupland
20. Zadie Smith
21. Bret Easton Ellis
22. V.S. Naipaul
23. Edgar Hilsenrath
24. Alice Munro
25. Margaret Atwood
26. Jennifer Egan
27. Lydia Davis
28. David Mitchell
29. Joyce Carol Oates
30. Edward St. Aubyn

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

GEZIEN. Zwarte Kat, niet zomaar een kopje...koffietafelerfgoed

-
Afbeelding
Ze stonden in de vitrinekast van mijn nichtje Pauline. Twee kopjes op een schoteltje. Op de kopjes het logo van een koffiemerk waarvan ik het bestaan vergeten was. De kopjes komen uit de kast van wijlen mijn moeder. Te frivool en zeker te fragiel voor dagelijks gebruik, zagen we ze alleen op zondag op tafel verschijnen. Al werd dat geleidelijk afhankelijk van het aantal bezoekers. De kopjes sneuvelden immers gemakkelijk. Duur waren ze niet . Moeder had ze verzameld. Ik vermoed eind de jaren zestig, begin de jaren zeventig, met punten op de verpakking. Of er ook schoteltjes voor het gebak bij hoorden, herinner ik mij niet meer. Er werd veel bijeengegaard, indertijd. Sparen was de boodschap, wat dan ook. Artis Historia-prenten waar uiteindelijk niemand naar om zag zodra we ze in huis hadden,  er viel ook wat met Soubry te verdienen, al weet ik al lang niet meer wat. De chocoladerepen van Jaques leverden wel interessante prentjes: over het Land van Herve, over de Condroz, over het
Meer lezen

GELEZEN. Sinterklaas: open brief van Nicodemus naar aanleiding van de Pietenkwestie

-
Afbeelding
Aan al wie het lezen wil, aan allen die de tradities hoog  in het vaandel voeren en aan alle overzoenlijken, U kent mij niet, vrees ik. En hoewel ik u volkomen begrijp, betreur ik het. Misschien, heel misschien herinneren uw ouders mij nog. Mijn naam is Nicodemus. Zegt u dat iets?  Nee? Jammer. Maar vraag het eens aan uw ouders. Als ze heel diep nadenken zal hen het beeld dagen - hoop ik - van een man in pij, zonder mijter, zonder staf, die de Sint mocht vergezellen. Samen met een van de Pieten. We waren met zijn drieën als we halfweg november de kinderen thuis bezochten. SCHRIFTGELEERDE Piet droeg de zak, ikzelf mocht het Boek van de Sint torsen en het hem aanreiken zodra hij  bij de kinderen thuis hun rapportje voorlas. De wensen van de kinderen mocht ik dan weer noteren in het Boek. Ik was niet voor niets een 'schriftgeleerde'.  Dat waren leuke tijden, herinner ik mij, met veel plezier. Het is me nog altijd niet duidelijk waarom ik ineens niet meer mee hoefde op Sinte
Meer lezen

GESCHREVEN. Eigenlijk zijn het ouders die hun kinderen een nieuwjaarsbrief moeten schrijven...

-
Afbeelding
Nieuwjaarsbrief van een vader aan zijn dochter en zoon... (Foto RN) We hebben het nooit eerder in vraag gesteld en vinden dat niet alleen vreemd maar betreuren het ten zeerste. Waarom verlangden wij indertijd van jullie dat je nagelbijtend van de zenuwen - want een verspreking is zo gebeurd - aan ons op Nieuwjaardag - met averechtse ooms en bemoeizuchtige tantes in het publiek - jullie wensen voor het nieuwe jaar voorlazen? In klas voorgekauwde kost, die elk jaar weer wordt opgewarmd en amechtig wordt geserveerd, dachten jullie over de brieven. En gelijk had je. Het hoorde niet, maar het gebeurde. Traditie, weet je wel. WARME WERELD Tradities zijn er om in vraag te worden gesteld. Dat weten jullie intussen. En zie, liever laat dan helemaal niet, doen we het... en we kunnen niet anders dan vast te stellen dat het al die tijd eigenlijk andersom moest. Het zijn ouders die hun kinderen alle goeds mogen toewensen. En dat doen we, ook al weten we niet zo goed hoe we dat 'all
Meer lezen