GEDACHT. Overal rommelmarkt, maar wat als we nu eens de rommel uit ons hoofd zouden uitstallen...

Rommelmarkten. Ze zijn er weer. En hoe? Alom tegenwoordig. Kleurrijk maar zelden stofvrij. Niet dat we ervaren rommeltoeristen zijn, maar het lijkt wel alsof er een soort van oer-rommel bestaat die jaar in jaar uit van het ene standje naar het andere reist. We verdenken er de standhouders van dat ze mekaars spullen kopen en weer verkopen en dat ze zich 'bezondigen' aan een vorm van 'inteelt' waarvan ze zich zelf niet bewust zijn. Maar misschien zien we dat verkeerd en zijn het toch net weer andere kandelaars, onze lieve vrouwen en heilige harten, whiskeyglazen en Tiny-boeken die op de stoep liggen gestald.

Alternatief voor afvalbakkenpark

Een beetje verkoop maakt al een rit naar het afvalbakkenpark overbodig en dat is meegenomen. Want zo'n afvalbakkenparkvisite kan op vandaag geld kosten. Ze hebben ons leren selecteren en als beloning voor onze ijver mogen we nu ook nog eens betalen. Zo gaat dat met beleidsmensen die hun bevolking niet rechtstreeks durven zeggen dat ze belastingen moeten verhogen. Ze doen het dan maar sluiks, vermoedelijk omdat ze denken dat wij hen niet doorhebben. Respect is in die kringen vaak beperkt tot eenrichtingsverkeer. Maar dit geheel en al terzijde.

Rommel in ons hoofd

De rommel die wij uit de kasten van onze kinderen, uit onze koterijen en van onze rekken halen, kennen we intussen. Maar wat als we nu ook eens de rommel uit ons hoofd op straat konden zetten om er op een lonende wijze van verlost te worden. Bovendien zou zo'n rommelmarkt ongetwijfeld boordevol verrassingen steken. In dat hoofd van ons steken ongetwijfeld andere waanideeën, overbodige vondsten, ketterse droombeelden en muizenissen dan in dat van u. Beeldt u zich nu maar eens in wat dat zou geven als we dat met zijn allen op straat zouden plaatsen...

Boulevard des pensées de puces

Op mijn stoep plaats ik vooraan - en met succes - alles wat ik onbewust heb opgeslagen over de op til zijnde voetbalterreur onder het mom van een WK. Wat we daar al niet over hebben gelezen, bekeken - tegen wil en dank - grenst aan het onmeetbare. Terwijl de eerste wedstrijd enz. U begrijpt het. Met wat Panini-klevertjes erbij, zijn we die rommel zo kwijt.
Moeilijker om kwijt te raken zou alles wat we de voorbije weken aan Rekening'14 ingelepeld kregen. Niemand heeft er belang bij dat wij ons daarover iets zouden herinneren straks. Compromissen mixen immers de promissen onomkeerbaar onherkenbaar dooreen. Rommel dus, alleen... wie moet dat nog?
Het weerbericht van gisteren, ook dat hebben wij in ons hoofd, maar daar zijn we al evenmin nog iets mee. Het klopte - en dan wisten wat voor weer we hadden - of het klopte niet - en dan wisten we wat voor weer we niet hadden - maar verder kunnen we daar niets meer mee aanvangen.
En zo kunnen we doorgaan. Het lijkt ons overigens een interessante oefening om eens na te gaan wat voor rommel we vergaten te vergeten...