GEPROEFD.Het geheim van de pure, onvervalst ouderwetse hutsepot...

We zullen het maar meteen zeggen: in de keuken zijn wij een kluns. Bij het bereiden van gerechten leveren wij zelden of nooit een toegevoegde waarde, om het met een populaire economische term uit te drukken. We worden er hoogstens getolereerd om de tafel te dekken en af te ruimen - logistieke ondersteuning, bij wijze van spreken - en om tussen die 2 karweien door de met zorg en toewijding bereide spijzen tot ons te nemen.
Kortom, wij zijn het soort man voor wie jonge, eigentijdse vrouwen zonder pardon de neus ophalen. Het is niet dat we daarvan wakker liggen, integendeel, dat geeft ons zelfs een comfortabele vorm van gemoedsrust. Maar daarover gaat het nu niet. We willen het hebben over die ene keer in het jaar  - hoogstens twee keer,  dat wij wel van nut zijn in de keuken. En dat is bij het prepareren van... hutsepot.

Het hutsepotgeheim

De hutsepot die Onze Geliefde klaarmaakt, is - en daarover voeren wij nooit discussie - de beste van uren in het rond. Die van ons moeder was lekker, maar tegenover die van Onze Geliefde is de hutsepot van weleer - met alle respect voor ons moeder - degelijke, maar niettemin doordeweekse kost. Hoe dat komt? Dàt is nu net het geheim en we beseffen nu al dat ons leven te kort zal zijn om dàt geheim te achterhalen.

Hertog Jan-waan

Het is niet dat er met geheime ingrediënten wordt gespeeld. Alles wat in de pot gaat, zien wij in de keuken passeren. We krijgen het zelfs op een briefje. De boodschappenlijst en we kiezen in de winkel met, voor ons doen, ongewone zorg de preistalen,  het bundeltje rapen, de savooikool, de stalen selder, de aardappelen, de wortelen... We vergeten dat we in de groenteafdeling van Aldi rondstrompelen, maar wanen ons een Hertog Jan-meesterkok in een exquise groentewinkel voor zijn eigen tv-show. 

Kruiden, stampen en mixen

Luttele uren later blijven we in onze meesterkok-waan en snijden - op aangeven en volgens de precieze richtlijnen van Onze Geliefde - groenten en vlees aan stukken, in plakjes en schijfjes. Alles en iedereen in de keuken ademt ambachtelijkheid, de roodborst op de voederplank naast het keukenraam lijkt zijn eigen kraaloogjes maar niet te geloven: zo vroeg al zo veel activtieit, zien wij hem driftig denken.

In de gietijzeren pot

Er wordt gestampt, gemalen en gemixt. Gekruid, geproefd en bijgepast. En dan voltrekt alles zich in de oude, gietijzeren, veel te zware kookpot - vanop afstand heeft hij veel weg van een overtijdse nachtpot .
En dat is het nu net. Voor een pure hutsepot hoeft het er niet al te fraai uit te zien. Net zo min als er dure woorden bij passen. Over hutsepot valt niet te liegen: hij is het of hij is het niet. En die van ons, die is het. Dat weten we u morgen te zeggen. Want - en dat is een deel van het geheim van wat zich in de pot voltrekt - de hutsepot is op zijn sterkst na een nachtje trekken.