VERLOREN. Van het ouderlijke naar het ouderloze huis... de asielplek van onze jeugd is weg
Soms hoor je wel eens mensen beweren dat een huis een ziel heeft. Of mist. Ik hoorde het onlangs nog van iemand die op het punt stond een huis te kopen. Ze was het met een vastgoedman gaan bekijken en had het toen gemerkt terwijl ze de door de lege kamers liep. Het huis had niet alleen karakter, zei ze, het had ook een ziel.Ik geloofde haar niet. Een leeg huis is een zielloos huis. Over het karakter ervan kunnen we discussiëren. Al was ik ervan overtuigd, toen zij het over die woning had, dat ze met karakter eigenlijk stijl had bedoeld.
VAGE CONTOUREN
Sinds het overlijden van mijn vader, zo vlak nadat hij en moeder naar het rusthuis waren verhuisd, is de ouderlijke woning van mijn zus en ik een ouderloze woning. Er is het een en het ander weggehaald. Van de verhuisde schilderij en fotolijsten zijn alleen nog vage contouren te zien op de muren. Op de rekken in het bureau van mijn vader verraadt wat neergeslagen stof de plaats waar de zakendossiers lagen. Maar het huis staat niet leeg. Veel van wat er was, staat er nog. Levenloos, onaangeroerd. Alsof het leven er ineens is stilgevallen.
Het huis is zielloos, vond ik die ochtend dat ik het bezocht. Het is zoals met het schilderij dat verhuisd is naar het rusthuis. De afdruk van de kader op het behang, de contouren van het schilderij zijn er nog, maar het tafereel, het leven binnen de lijst is weg. En zo is dat met het ouderlijke huis: wat er van rest zijn alleen nog de contouren van het leven dat er zich de voorbije 85 jaar heeft afgespeeld. Het huis is amper nog het decor waarin wij onze herinneringen kunnen projecteren, waaraan we verhalen kunnen ophangen en waarin we in flashbacks de personages nog eens kunnen opvoeren. Maar na de herinnering, na de projectie, na de flashback wacht de zielloze leegte.VIJF OVER TWAALF
Maar het blijft stil. Zelfs de klok is stilgevallen. Vijf over twaalf. Voor altijd te laat. De ultieme asielplaats - dat is het ouderlijke huis anders altijd - is niet meer. Ons visum ervoor is verstreken. We komen het land van weleer niet meer binnen.
Reacties
Een reactie posten