VASTGESTELD. Over het succes van 'Ge zit nen echten Winkelnaore...'

Bijna, bijna  één op de vijf Winkelnaren - 506 daarnet om precies te zijn - is lid van de openbare Facebookgroep 'Ge zit nen echte Winkelnoare...' Dat is al geen klein groepje meer. Dat is - om het in termen van vijftig jaar geleden te hebben - meer dan een kerk vol.
De een na de ander - en we doen duchtig mee - halen herinneringen op om te staven dat we echte Winkelnaren zijn.  Ook voor andere gemeenten loopt het behoorlijk storm. De Roeselaarse groep haalt al meer dan 3.300 leden, bij voorbeeld.

Waar komt succes vandaan?

Van waar dat succes? Zou het kunnen dat het hieraan ligt: dat de inwoners van dorpen en steden als herkenbare groep meer verleden dan toekomst heeft?
Of komt  het omdat je in zo'n openbare groep nog eens dorps- of stadsgenoten ziet verschijnen, die je anders nog maar zelden tegenkomt?
Of gaat het om een unieke manier om herinneringen op te halen en om op die manier ons eigen geheugen weer op te frissen?

Thuiskomen

Het is in elk geval, wat ons betreft, een leuke duik die we nemen in het dorpsverleden waarbij de een na de ander figuren laat opduiken aan wie we anders niet meteen nog hadden gedacht.
Het heeft wat van een terugkeer naar 'het ouderlijke huis', waar iedereen om beurt een voorwerp, een plaats aanduidt en daar meteen ook memorabele momenten aan vasthangt en erover begint te vertellen. 'Weet je nog..." En ja, over het verleden weten we doorgaans meer dan over de toekomst. Er kan ons ook niets meer overkomen, in dat verleden. En dat is nu net het gevoel dat mensen hebben als ze thuiskomen.