Help, Sinterklaas is een vrouw...

-
Het moest er van komen, natuurlijk. Wie erkenning wil als Werelderfgoed, moet zich buiten zijn dorp wagen en zich aan de wereld presenteren. Dat niet iedereen dan applaudiseert met wat je presenteert, hoort er bij. Geef toe, wie niet van kindsbeen af vertrouwd is met de Sinterklaastraditie, moet daar ongetwijfeld vragen over hebben. Niet alleen over het zwart van de knecht van Sinterklaas, maar ook over de outfit van de Sint - een bisschop dan nog wel - en niet in het minst over de vreemde 'pedagogiek' die hij met zich meevoert over de daken. Waar ouders niet in slagen, lost hij in het slechtste geval met 'zak en roe' op en in het beste geval koopt hij de kinderen om met speelgoedgeschenken. Overigens, waarom was er ook nooit eerder protest van vrouwen tegen die homogeen mannelijk gezelschap?

Voor de eeuwigheid
Tradities moeten we in ere houden, wordt er bij hoog en bij laag beweerd. Maar is dat zo? Laat ons hopen dat dit niet per se het geval is. Het alternatief - een Bokrijk-samenleving - kan dan wel leuk zijn voor een eendagstripje, maar niemand staat te springen, nemen wij aan, om permament en bij leven al op 'sterk water' te worden gezet.
Zal een wereldorganisatie als de VN erin slagen om het Sinterklaasfeest en -traditie te laten verdwijnen? Vermoedelijk niet. Dat zal, vrezen wij, al veel eerder gebeurd zijn door onze 'handel en wandel'. De voorbije jaren was de Kerstman al behoorijk terrein aan het winnen - op de kalender en in de speelgoedzaken. De kans dat de twee mekaar in onze winkelstraten letterlijk tegen het lijf wordt elk jaar iets groter. Tot een straatgevecht zal het allicht niet komen, tegen die tijd is Sinterklaas, zo vrezen wij, al te zwak en te oud om zich tegen de opschepperij van de Kerstman met hand en tand - of beter met staf en roe - succesvol te verzetten.

IllegaliteitOf misschien ruilt Sinterklaas in een Spaanse colère voorgoed de dakloperij voor een ondergronds bestaan en duikt hij onder in de illegaliteit. Dan wordt hij ongetwijfeld op slag weer een stuk aantrekkelijker...

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

GEZIEN. Zwarte Kat, niet zomaar een kopje...koffietafelerfgoed

-
Afbeelding
Ze stonden in de vitrinekast van mijn nichtje Pauline. Twee kopjes op een schoteltje. Op de kopjes het logo van een koffiemerk waarvan ik het bestaan vergeten was. De kopjes komen uit de kast van wijlen mijn moeder. Te frivool en zeker te fragiel voor dagelijks gebruik, zagen we ze alleen op zondag op tafel verschijnen. Al werd dat geleidelijk afhankelijk van het aantal bezoekers. De kopjes sneuvelden immers gemakkelijk. Duur waren ze niet . Moeder had ze verzameld. Ik vermoed eind de jaren zestig, begin de jaren zeventig, met punten op de verpakking. Of er ook schoteltjes voor het gebak bij hoorden, herinner ik mij niet meer. Er werd veel bijeengegaard, indertijd. Sparen was de boodschap, wat dan ook. Artis Historia-prenten waar uiteindelijk niemand naar om zag zodra we ze in huis hadden,  er viel ook wat met Soubry te verdienen, al weet ik al lang niet meer wat. De chocoladerepen van Jaques leverden wel interessante prentjes: over het Land van Herve, over de Condroz, over...
Meer lezen

GESCHREVEN. Eigenlijk zijn het ouders die hun kinderen een nieuwjaarsbrief moeten schrijven...

-
Afbeelding
Nieuwjaarsbrief van een vader aan zijn dochter en zoon... (Foto RN) We hebben het nooit eerder in vraag gesteld en vinden dat niet alleen vreemd maar betreuren het ten zeerste. Waarom verlangden wij indertijd van jullie dat je nagelbijtend van de zenuwen - want een verspreking is zo gebeurd - aan ons op Nieuwjaardag - met averechtse ooms en bemoeizuchtige tantes in het publiek - jullie wensen voor het nieuwe jaar voorlazen? In klas voorgekauwde kost, die elk jaar weer wordt opgewarmd en amechtig wordt geserveerd, dachten jullie over de brieven. En gelijk had je. Het hoorde niet, maar het gebeurde. Traditie, weet je wel. WARME WERELD Tradities zijn er om in vraag te worden gesteld. Dat weten jullie intussen. En zie, liever laat dan helemaal niet, doen we het... en we kunnen niet anders dan vast te stellen dat het al die tijd eigenlijk andersom moest. Het zijn ouders die hun kinderen alle goeds mogen toewensen. En dat doen we, ook al weten we niet zo goed hoe we dat 'all...
Meer lezen

BEGREPEN. Gennez' voorstel voor schooldag van 8 tot 18 is minder waanzinnig dan het lijkt...

-
Afbeelding
Er wordt nogal te keer gegaan tegen het voorstel van Caroline Gennez (SP.a) over die schooldag van 8 tot 18 uur. Ook mevrouw Van Hecke van het vrij onderwijs vindt het - zo lees ik in de kranten - maar niks. En dat verbaast me niet weinig. Want uitgerekend dat vrije net was indertijd toch dé kampioen om kinderen en jongeren 'godganse' dagen binnen de schoolmuren vast te houden, neen? Als wij eventjes uit ons vat nostalgie tappen, dan herinneren wij ons dat wij op het college 's ochtends om 8 uur werden verwacht en dat wij de poorten van datzelfde college 's avonds om precies 19 uur weer zagen openzwaaien om ons naar huis te laten fietsen. Van 8 tot 19 uur was dat dus. Studie, studie, studie en studie Lange dagen waren het. 's Winters vertrokken we in de duisternis, 's avonds keerden we in het donker huiswaarts. We waren minstens 12 uur van huis. Van halfacht, ten laatste tot half acht, ten vroegste. Waarvoor we al die tijd van doen hadden? Studie. Er was ...
Meer lezen